روايت شده: حضرت فاطمه عليها السّلام دو ركعت نماز میخواند كه جبرئيل به ايشان تعليم داده بود آن حضرت در ركعت اوّل پس از سوره » حمد «صدر مرتبه سوره «قدر» و در ركعت دوّم بعد از سوره «حمد» صد مرتبه سوره «توحيد» را قرائت میكردند، و چون سلام میدادند اين دعا را میخواند:

سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِيفِ سُبْحَانَ ذِي الْجَلالِ الْبَاذِخِ الْعَظِيمِ سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْقَدِيمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْبَهْجَةَ وَ الْجَمَالَ سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّى بِالنُّورِ وَ الْوَقَارِ سُبْحَانَ مَنْ يَرَى أَثَرَ النَّمْلِ فِي الصَّفَا سُبْحَانَ مَنْ يَرَى وَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَوَاءِ سُبْحَانَ مَنْ هُوَ هَكَذَا لا هَكَذَا غَيْرُهُ

پاك و منزّه است آن خدايى كه داراى شكوه افراشته و بلند است، پاك و منزّه است خدايى كه صاحب شوكت والا و بزرگ است، پاك و منزّه است خدايى كه دارنده فرمانروايى پر افتخار ديرينه است، پاك و منزّه است آن كه لباس خرّمی و زيبايى به بر دارد، پاك و منزّه است آن كه در پوششى از نور وقار است، پاك و منزّه است آن كه ردّپاى مورچه را بر سنگ سخت مى بيند، پاك و منزّه است آن كه خطّ سير پرنده را در هوا مى بيند، پاك و منزّه است آن كه او چنين است و جز او چنين نيست.

سيّد ابن طاووس فرموده: در روايت ديگرى وارد شده كه پس از اين نماز تسبيح مشهور حضرت زهرا عليها السّلام را كه بعد از هر نماز خوانده میشود بخوانند، و پس از آن صد مرتبه صلوات بر محمّد و خاندان او فرستند.

و شيخ د ركتاب «مصباح المتهجدّين» فرموده است: نماز حضرت فاطمه عليها السّلام دو ركعت است، در ركعت اوّل سوره «حمد» و صد مرتبه سوره «قدر» و در ركعت دوّم سوره «حمد» و صد مرتبه «توحيد» خوانده شود، و چون سلام داده شد تسبيح حضرت زهرا عليها السّلام را بخوانند، آنگاه دعاى «سبحان ذى العزّ الشامخ» را تا آخر قرائت كنند.

و شيخ فرموده: كسیكه اين نماز را بجاى آورد، چون از تسبيح فارغ شود زانوها و دستان خود را تا آرنج برهنه نمايد و همه مواضع سجود خود را بدون مانع و حايل به زمين بچسپاند و از خدا حاجت بخواهد، و به هر كيفيتى كه دوست دارد دعا كند، و در همان حال سجده بگويد:

يَا مَنْ لَيْسَ غَيْرَهُ رَبٌّ يُدْعَى يَا مَنْ لَيْسَ فَوْقَهُ إِلَهٌ يُخْشَى يَا مَنْ لَيْسَ دُونَهُ مَلِكٌ يُتَّقَى يَا مَنْ لَيْسَ لَهُ وَزِيرٌ يُؤْتَى يَا مَنْ لَيْسَ لَهُ حَاجِبٌ يُرْشَى يَا مَنْ لَيْسَ لَهُ بَوَّابٌ يُغْشَى يَا مَنْ لا يَزْدَادُ عَلَى كَثْرَةِ السُّؤَالِ إِلّا كَرَماً وَ جُوداً وَ عَلَى كَثْرَةِ الذُّنُوبِ إِلّا عَفْواً وَ صَفْحاً صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِي كَذَا وَ كَذَا

اى آن كه جز او پروردگارى نيست كه خوانده شود، اى آن كه وراى او معبودى نيست كه او پروا شود! اى آن كه جز او فرمانروايى نيست كه از او پرهيز شود! اى آن كه او را وزيرى نيست كه به او روى آرند! اى آن كه او را نگهبانى نيست تا به او رشوه داده شود! اى آنكه او را دربانى نيست تا به وسيله او به درگاهش آيند! اى آن كه بر اثر بسيارى درخواست، جز كرم و جود، و بر اثر كثرت گناهان جز عفو، و گذشت نيفزايد، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و با من چنين و چنان كن.

و به جاى» كذا و كذا «حاجات خويش را از خدا بخواهد.

نماز ديگر از حضرت فاطمه عليها السّلام: شيخ طوسى و سيّد ابن طاووس از صفوان روايت كرده اند كه محمّد بن على حلبى روز جمعه، خدمت امام صادق عليه السّلام شرفياب شد و عرضه داشت: علاقمندم به من عملى بياموزى كه بهترين كارها در روز جمعه باشد حضرت فرمود: من كسى را كه براى رسول خدا عزيزتر از حضرت فاطمه باشد سراغ ندارم، و چيزى را برتر از آنچه پيامبر به فاطمه آموخت، نمیشناسم، پيامبر به دخترش فرمود: هركه صبح جمعه را دريابد، غسل كند و قدمهايش را بگسترد و چهار ركعت نماز) دو نماز دو ركعتى (بگذارد.

در ركعت اوّل پس از سوره «حمد» پنجاه مرتبه سوره «توحيد» و در ركعت دوم، پس از سوره «حمد» پنجاه مرتبه سوره «و العاديات» و در ركعت سوّم پس از «حمد» پنجاه مرتبه سوره
«اذا زلزلت»

و در ركعت چهارم پس از سوره «حمد» پنجاه مرتبه سوره
«اذا جاء نصر اللّه.
.
.
»
كه مراد از اين سوره سوره مباركه نصر است يعنى آخرين سوره اى كه نازل شده است.و چون از نماز فارغ شوند، اين دعا را بخوانند:

إِلَهِي وَ سَيِّدِي مَنْ تَهَيَّأَ أَوْ تَعَبَّى أَوْ أَعَدَّ أَوِ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةِ مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ فَوَائِدِهِ وَ نَائِلِهِ وَ فَوَاضِلِهِ وَ جَوَائِزِهِ فَإِلَيْكَ يَا إِلَهِي كَانَتْ تَهْيِئَتِي وَ تَعْبِئَتِي وَ إِعْدَادِي وَ اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ فَوَائِدِكَ وَ مَعْرُوفِكَ وَ نَائِلِكَ وَ جَوَائِزِكَ فَلا تُخَيِّبْنِي مِنْ ذَلِكَ يَا مَنْ لا تَخِيبُ عَلَيْهِ مَسْأَلَةُ السَّائِلِ وَ لا تَنْقُصُهُ عَطِيَّةُ نَائِلٍ فَإِنِّي لَمْ آتِكَ بِعَمَلٍ صَالِحٍ قَدَّمْتُهُ وَ لا شَفَاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ أَتَقَرَّبُ إِلَيْكَ بِشَفَاعَتِهِ إِلا مُحَمَّدا وَ أَهْلَ بَيْتِهِ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ،

اى معبود و سرور من! اگر ديگران به اميد رسيدن به عطا و مواهب وجود و بخشش ها و هدايا آماده و مهيّا و مجّهز و مستعد ورود بر آفريده اى چون خو شده اند، پس خدايا! پس خدايا! آمادگى و مجهّز بودن و مهيّا بودن و استعداد من به اميد دستيابى به بهره ها و نيكى و عطايا و هدايا تو تنها به سوى توست، پس مرا از اين همه نااميد مساز، اى آن كه خواهش هيچ نيازمندى از او بى ثمر نماند، و بخشش بخشنده اى از او نكاهد! من با كردار شايسته اى كه پيش فرستاده باشم به پيشگاه تو نيامده ام، و با يارى آفريده اى كه به او اميد بسته باشم و با آن به تو تقرب جويم، به درگاهت بار نيافتم جز به اميد شفاعت محمّد و خاندان او كه درود تو بر او و بر ايشان باد،

أَتَيْتُكَ أَرْجُو عَظِيمَ عَفْوِكَ الَّذِي عُدْتَ بِهِ عَلَى الْخَطَّائِينَ عِنْدَ عُكُوفِهِمْ عَلَى الْمَحَارِمِ فَلَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلَى الْمَحَارِمِ أَنْ جُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالْمَغْفِرَةِ وَ أَنْتَ سَيِّدِي الْعَوَّادُ بِالنَّعْمَاءِ وَ أَنَا الْعَوَّادُ بِالْخَطَاءِ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ أَنْ تَغْفِرَ لِي ذَنْبِيَ الْعَظِيمَ فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الْعَظِيمَ إِلا الْعَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ

در حالى به نزد تو آمدم كه گذشت كريمانه ات را اميد دارم، گذشتى كه به آن بر خطاكاران در حال پافشارى بر گناهان است، پس مداومت آنان بر كارهاى حرام تو را از اينكه آمرزشت را بر آنان ارزانى دارى باز نداشت، و تو اى سرور من! بسيار بر نعمت بخشى بازگردى و من بر خطا كارى، به حق محمّد و خاندان پاكش از تو میخواهم، كه گناه بزرگ ام را بيامرزى، زيرا گناه بزرگ را جز آمرزگار بزرگ نيامرزد؛اى بزرگ! اى بزرگ! اى بزرگ اى بزرگ اى بزرگ! اى بزرگ!

نماز حضرت امیرالمومنین (ع)

 

 

شيخ و سيّد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده اند: هركه از شما نماز امير المؤمنين عليه السّلام را بخواند، از گناهان پاك گردد، همچون روزی كه از مادر زاده شده و حاجاتش در پيشگاه حق برآورده شود.

اين نماز چهار ركعت (2 نماز دو رکعتی) است: در هر ركعت يك بار سوره «حمد» و پنجاه بار

«قل هو اللّه احد»

تلاوت شود، و چون از نماز فارغ شود اين دعا را بخواند كه تسبيح آن حضرت است:

سُبْحَانَ مَنْ لا تَبِيدُ مَعَالِمُهُ سُبْحَانَ مَنْ لا تَنْقُصُ خَزَائِنُهُ سُبْحَانَ مَنْ لا اضْمِحْلالَ لِفَخْرِهِ سُبْحَانَ مَنْ لا يَنْفَدُ مَا عِنْدَهُ سُبْحَانَ مَنْ لا انْقِطَاعَ لِمُدَّتِهِ سُبْحَانَ مَنْ لا يُشَارِكُ أَحَدا فِي أَمْرِهِ سُبْحَانَ مَنْ لا إِلَهَ غَيْرُهُ پس دعا كند بعد از اين و بگويد يَا مَنْ عَفَا عَنِ السَّيِّئَاتِ وَ لَمْ يُجَازِ بِهَا ارْحَمْ عَبْدَكَ يَا اللَّهُ نَفْسِي نَفْسِي أَنَا عَبْدُكَ يَا سَيِّدَاهْ أَنَا عَبْدُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ أَيَا رَبَّاهْ،

پاك و منزّه است آن كه نشانه هاى وجودش نابود نشود، پاك و منزّه است آن كه از خزانه هايش كاسته نگردد، پاك و منزّه است آن كه فخرش را فروپاشى نباشد، پاك و منزّه است آن كه آنچه نزد اوست پايان نيابد، پاك و منزّه است آن كه دورانش به سر نرسد، پاك و منزّه است آن كه هيچكس را در كارش شركت ندهد، پاك و منزّه است آن كه شايسته پرستشى جز او نيست.

پس از اين تسبيح دعا كند و بگويد: اى آن كه درگذرى از بديها، و به آنها كيفر نكنى! اى خدا! بر بنده ات مهر ورز، وجود مرا درياب، اى سرور من من بنده تو هستم، بنده اى ايستاده در پيشگاه تو، پروردگارا!

إِلَهِي بِكَيْنُونَتِكَ يَا أَمَلاه يَا رَحْمَانَاهْ يَا غِيَاثَاهْ عَبْدُكَ عَبْدُكَ لا حِيلَةَ لَهُ يَا مُنْتَهَى رَغْبَتَاهْ يَا مُجْرِيَ الدَّمِ فِي عُرُوقِي [عَبْدُكَ ] يَا سَيِّدَاهْ يَا مَالِكَاهْ أَيَا هُوَ أَيَا هُوَ يَا رَبَّاهْ عَبْدُكَ عَبْدُكَ لا حِيلَةَ لِي وَ لا غِنَى بِي عَنْ نَفْسِي وَ لا أَسْتَطِيعُ لَهَا ضَرّا وَ لا نَفْعا وَ لا أَجِدُ مَنْ أُصَانِعُهُ تَقَطَّعَتْ أَسْبَابُ الْخَدَائِعِ عَنِّي وَ اضْمَحَلَّ كُلُّ مَظْنُونٍ عَنِّي أَفْرَدَنِي الدَّهْرُ إِلَيْكَ فَقُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ هَذَا الْمَقَامَ يَا إِلَهِي بِعِلْمِكَ كَانَ هَذَا كُلُّهُ فَكَيْفَ أَنْتَ صَانِعٌ بِي وَ لَيْتَ شِعْرِي كَيْفَ تَقُولُ لِدُعَائِي أَ تَقُولُ نَعَمْ أَمْ تَقُولُ لا،

خدايا به هستى ات سوگند، اى آرمان من، اى بخشاينده، اى فرياد رس، درياب بنده ات را! درياب بنده ات را! بنده ات را چاره اى نيست، اى واپسين اميد، اى روان كننده خون در رگهايم! اى سرور من! ای مالك من، اى او! اى او! پروردگارا! بنده ات را درياب، بنده ات را درياب، چاره اى ندارم، از پيش خود هيچ ندارم (كه عين نيازم) توان سود و زيان خويش را ندارم، كسى را براى يارى نمى يابم، چاره جويي ها از من جدا گشته، و هر گمان چاره اى نابود گشته است، روزگار مرا تنها به سوى تو روانه ساخته، ازاين رو در اين جا در برابر بارگاهت ايستاده ام، همه اينها خدايا! با آگاهى تو بوده است پس چگونه با من رفتار خواهى كرد؟ اى كاش! مى دانستم پاسخ خواهشم را چگونه خواهى داد؟ آيا خواهى گفت: آرى يا مى گويى نه؟

فَإِنْ قُلْتَ لا فَيَا وَيْلِي يَا وَيْلِي يَا وَيْلِي يَا عَوْلِي يَا عَوْلِي يَا عَوْلِي يَا شِقْوَتِي يَا شِقْوَتِي يَا شِقْوَتِي يَا ذُلِّي يَا ذُلِّي يَا ذُلِّي إِلَى مَنْ وَ مِمَّنْ أَوْ عِنْدَ مَنْ أَوْ كَيْفَ أَوْ مَا ذَا أَوْ إِلَى أَيِّ شَيْ ءٍ أَلْجَأُ وَ مَنْ أَرْجُو وَ مَنْ يَجُودُ عَلَيَّ بِفَضْلِهِ حِينَ تَرْفُضُنِي يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ وَ إِنْ قُلْتَ نَعَمْ كَمَا هُوَ الظَّنُّ بِكَ وَ الرَّجَاءُ لَكَ فَطُوبَى لِي أَنَا السَّعِيدُ وَ أَنَا الْمَسْعُودُ فَطُوبَى لِي وَ أَنَا الْمَرْحُومُ،

اگر بگويى: نه؛پس واى بر من! واى بر من! وای بر من! ، واى از درماندگى ام! واى از درماندگى ام! واى از درماندگی ام! واى از بيچاره گى ام! از بيچاره گی ام! واى از خواری ام از خوارى ام! از خوارى ام! آنگاه كه تو مرا رها كنى؟ به سوى كه، و از طرف كه، يا نزد كه، يا چگونه، يا چه چيز؟ يا به سوى چه چيزى پناه برم؟ و به چه كسى اميد بندم؟ و كيست كه با فضل خود بر من كرم نمايد؟ اى آن كه آمرزشت فراگير است؟ و اگر بگويى: آرى، كه همان از تو گمان دارم و اميد به تو چنين است، پس خوشا به حال من كه خوشبختم! و كامروا شده ام، پس خوشا به حال من كه مورد رحمت قرار گرفتم!

يَا مُتَرَحِّمُ يَا مُتَرَئِّفُ يَا مُتَعَطِّفُ يَا مُتَجَبِّرُ [مُتَحَنِّنُ ] يَا مُتَمَلِّكُ يَا مُقْسِطُ لا عَمَلَ لِي أَبْلُغُ بِهِ نَجَاحَ حَاجَتِي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي جَعَلْتَهُ فِي مَكْنُونِ غَيْبِكَ وَ اسْتَقَرَّ عِنْدَكَ فَلا يَخْرُجُ مِنْكَ إِلَى شَيْ ءٍ سِوَاكَ أَسْأَلُكَ بِهِ وَ بِكَ وَ بِهِ فَإِنَّهُ أَجَلُّ وَ أَشْرَفُ أَسْمَائِكَ لا شَيْ ءَ لِي غَيْرُ هَذَا وَ لا أَحَدَ أَعْوَدُ عَلَيَّ مِنْكَ يَا كَيْنُونُ يَا مُكَوِّنُ يَا مَنْ عَرَّفَنِي نَفْسَهُ يَا مَنْ أَمَرَنِي بِطَاعَتِهِ يَا مَنْ نَهَانِي عَنْ مَعْصِيَتِهِ وَ يَا مَدْعُوُّ يَا مَسْئُولُ يَا مَطْلُوبا إِلَيْهِ رَفَضْتُ وَصِيَّتَكَ الَّتِي أَوْصَيْتَنِي وَ لَمْ أُطِعْكَ وَ لَوْ أَطَعْتُكَ فِيمَا أَمَرْتَنِي لَكَفَيْتَنِي مَا قُمْتُ إِلَيْكَ فِيهِ وَ أَنَا مَعَ مَعْصِيَتِي لَكَ رَاجٍ،

اى خداى مهربان! اى خداى بنده پرور! اى خداى دلجو اى خداى جبران گر! اى آن كه هستى به دست توست! اى دادگر! مرا كردارى كه به برآمدن حاجتم نايل آيم نيست، از تو می خواهم به حق آن نامت كه در پس پرده غيب خود مستور ساختى و نزد خويش بنهادى.

پس براى هيچ موجودى جز تو پديدار نشود! به حق آن نام و به حق هستی نابت و به آنكه برترين و شريف ترين نامها تو است از تو درخواست مینمايد مرا چيزى جز اين نيست و كسى خيرخواه تر از تو به من نيست، اى به خود خستى! اى هستى بخش! اى آن كه خويش را به شناساند! اى آن كه به اطاعتش فرمانم داد، اى آن كه مرا از فرمانی اش بازداشت، اى خوانده شده! اى خواسته شده! اى مطلوب! سفارشى كه به من نموده بودى وانهادم و فرمانت را نخواندم، و اگر تو را در آنچه فرمانم دادى اطاعت میكردم هر آينه مرا در آنچه برايش به سويت برخاستم بس بودى و من با نافرمانيم هم به تو اميدوارم،

فَلا تَحُلْ بَيْنِي وَ بَيْنَ مَا رَجَوْتُ يَا مُتَرَحِّما لِي أَعِذْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَ مِنْ خَلْفِي وَ مِنْ فَوْقِي وَ مِنْ تَحْتِي وَ مِنْ كُلِّ جِهَاتِ الْإِحَاطَةِ بِي اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ سَيِّدِي وَ بِعَلِيٍّ وَلِيِّي وَ بِالْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِينَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اجْعَلْ عَلَيْنَا صَلَوَاتِكَ وَ رَأْفَتَكَ وَ رَحْمَتَكَ وَ أَوْسِعْ عَلَيْنَا مِنْ رِزْقِكَ وَ اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَ جَمِيعَ حَوَائِجِنَا يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ

پس بين من و آنچه به آن اميدوارم جدايى مينداز، اى مهر ورز بر من از پيش روى، و از پشت سر، و از بالاى سر، و از زير پايم و از همه جهات احاطه بر من پناهم ده.

خدايا! به حق محمّد ص، و سرور من، و به حق على ع مولاى من، و به حق امامان هدايت يافته (كه بر ايشان درود باد) لطف و مهر و رحمتت را بر ما بگستر، و از روزی خود بر ما فراوان ده، و وام ما را بپرداز و همه حاجت هاى ما را برآور، اى خدا! اى خدا! اى خدا! زيرا تو بر هر چيز توانايى.
پس از آن حضرت فرمود: هركه اين نماز را بجا آورد و اين دعا را بخواند، وقتى از آن فارغ شود، بين او و خدا گناهى نماند جز آنكه آمرزيده شود.

غ مؤلف گويد: احاديث بسيارى در فضيلت خواندن اين چهار ركعت نماز، در شب و روز جمعه وارد شده است و اگر پس از نماز بگويد:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى النَّبِيِّ الْعَرَبِيِّ وَ آلِهِ
بار الها! بر پيامبر عرب زبان و خانواده او درود فرست

در حديث آمده كه گناهان گذشته و آينده او آمرزيده شود، و مانند كسى شود كه دوازده مرتبه قرآن را ختم كرده باشد و حق تعالى گرسنگى و تشنگى قيامت را از او رفع كند.

 

آیا جایز است در نماز، قسمتی از یک دعا یا زیارتنامه خوانده شود؟

خواندن دعا در نماز,خواندن دعا در قنوت,خواندن دعا در سجده

 

در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است که فرمودند: «الْقُنُوتُ فِی الْفَرِیضَةِ الدُّعَاءُ وَ فِی الْوَتْرِ الِاسْتِغْفَارُ؛ در قنوت نمازهای واجب، دعا کنید و در نماز وتر نافله شب، استغفار نمایید.

آیا جایز است در قنوت یا رکوع و سجده نماز، قسمتی از یک دعا یا زیارتنامه را خوانده شود؟
پاسخ اجمالی
خواندن دعا مانعی ندارد و در زیارت‌نامه، اگر بخشی از آن باشد که مخاطب آن، خداوند است، اشکالی ندارد، ولی خواندن فرازهایی از زیارات که مخاطب آنها مخلوقات(هرچند امامان و معصومان) باشند در نماز جایز نیست و موجب باطل‌شدن آن خواهد شد.

ضمائم:
پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
اگر خطاب به خداوند متعال باشد، اشکال ندارد.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):
خواندن دعا مانعی ندارد، ولی زیارت‌نامه اگر موجب کلام آدمی شود – مثل اینکه سلام داده شود- در نماز جایز نیست و موجب بطلان نماز است و فرقی از این جهت بین نماز مستحب و واجب نیست.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
دعا و درخواست از حضرت حق در نماز بلامانع است ولی خواندن غیر خداوند در نماز جائز نیست.

حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
خواندن هر آنچه که ذکر یا دعا یا قرآن باشد، در همه جای نماز جایز است؛ البته خواندن قرآن در رکوع و سجده مکروه است. بنابراین خواندن بخش‌هایی از زیارت‌نامه که حاوی دعا یا ذکر یا قرآن باشد، در نماز اشکال ندارد؛ البته دقت شود در قنوت نماز خواندن عبارتی که ذکر یا دعا باشد، لازم است و بدون آن، قنوت صحیح نخواهد بود. همچنین گفتن ذکری که حاوی تسبیح خدا باشد، از واجبات سجده و رکوع است؛ مثلاً همین مقدار که در رکوع یا سجده یک بار بگوید: «سبحان الله» کافی است.

 

دعاهایی که خواندن آنها در قتوت و سجده مستحب است:

دعا در سجده پایان نماز
در این مطلب به دعا هایی اشاره می شود که جزو بهترین دعا های در سجده و در پایان نماز است.
در سجده، خواندن این دعاها سفارش می شود:
* «یا لطیف ارحم عبدک ضعیف، یا جلیل ارحم عبدک الذلیل»
* «یا ولی العافیه، اسئلک العافیه، عافیه الدّین و الدنیا و الاخره، بجاهِ محمّـد و عترته الطاهره صلواتک علیه اجمعین»؛
* «اللهم انی اسئلک الراحه عند الموت و المغفره بعد الموت و العفو عند الحساب».
* «یا من له الدنیا و الاخره ارحم من لیس له الدنیا و الاخره»؛
* «رب اغفر و ارحم و تجاوز عما تعلم انک الاعزّ الاجلّ الاکرم»؛
* «یا خیر المسوولین و یا خیر المعطین، الرزقنی و ارزق عیالی من فضلک فاِّنک ذوالفضل العظیم».

**دعاهایی برای قنوت
قنوت در رکعت دوم نمازهای واجب و مستحب، یکی از سنت های نبوی و مستحبات مؤکد مذهب تشیع است. «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ الْقُنُوتِ فَقَالَ فِی کلِّ صَلَاةٍ فَرِیضَةٍ وَ نَافِلَةٍ؛ امام صادق علیه السلام در جواب پرسش گری که از قنوت پرسیده؛ می فرمایند: هر نماز واجب و مستحب قنوت دارد. و ترک آن را موجب کامل نبودن نماز می داند. مَنْ تَرَک الْقُنُوتَ رَغْبَةً عَنْهُ فَلَا صَلَاةَ لَهُ؛ کسی که از روی بی میلی قنوت را رها کند، نمازش کامل نیست»

در روایت دیگری آمده: «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام اقْنُتْ فِی کلِّ رَکعَتَینِ فَرِیضَةٍ أَوْ نَافِلَةٍ قَبْلَ الرُّکوعِ؛ در رکعت دوم نماز مستحبی و واجب، قنوت بخوان»

امام باقر علیه السلام قنوت را از سنت های نبوی به حساب آورده و در مورد فراموش کردن قنوت که مورد سؤال واقع شدند؛ فرمودند: «رَجُلٌ نَسِی الْقُنُوتَ فَذَکرَهُ وَ هُوَ فِی بَعْضِ الطَّرِیقِ فَقَالَ یسْتَقْبِلُ الْقِبْلَةَ ثُمَّ لْیقُلْهُ ثُمَّ قَالَ إِنِّی لَأَکرَهُ لِلرَّجُلِ أَنْ یرْغَبَ عَنْ سُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و اله  أَوْ یدَعَهَا؛ کسی که قنوت را فراموش کرد؛ حتی اگر در راه باشد رو به قبله بایستد و آن را به جا آورد. سپس فرمودند: من خوش ندارم کسی از سنت رسول الله صلی الله علیه و اله  روی گردان و آن را ترک نماید»

در دعاهای قنوت، کیفیت دعا و نوع دعا را هم مشخص کرده اند. در روایتی آمده است که در قنوت روز جمعه، تمجید خدا و صلوات بر پیامبر و اهل بیت علیهم السلام و دعا برای فرج باشد.

یا در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است که فرمودند: «الْقُنُوتُ فِی الْفَرِیضَةِ الدُّعَاءُ وَ فِی الْوَتْرِ الِاسْتِغْفَارُ؛ در قنوت نمازهای واجب، دعا کنید و در نماز وتر نافله شب، استغفار نمایید.

مستحب است در قنوت نماز این ذکر خوانده شود: «لا اله الا الله الحلیم الکریم لا اله الا الله العلى العظیم سبحان الله رب السموات السبع و ربّ الارضین السبع و ما فیهن و ما بینهن و ربّ العرش العظیم و الحمد للّه ربّ العالمین» و نیز آیه شریفه: «ربّنا اغفرلى و لوالدىّ و للمؤمنین یوم یقوم الحساب». هم چنین آیه شریفه: «رَبّنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمه انک انت الوهّاب».

ممنوعیت نماز جمعه شیعیان در بحرین
نیروهای امنیتی رژیم آل خلیفه مانع اقامه نماز جمعه توسط شیعیان در منطقه الدراز شدند.

ممنوعیت نماز جمعه شیعیان در بحرین

نیروهای امنیتی رژیم آل خلیفه مانع اقامه نماز جمعه توسط شیعیان در منطقه الدراز شدند.
ممنوعیت نماز جمعه شیعیان در بحرین

دانلود سرا

عکس/ حاشیه هایی از نماز عید فطر تهران
نماز عید فطر به امامت ولی امر مسلمین حضرت آیت‌الله خامنه‌ای صبح چهارشنبه شانزدهم تیر در مصلی تهران برگزار شد.

عکس/ حاشیه هایی از نماز عید فطر تهران

نماز عید فطر به امامت ولی امر مسلمین حضرت آیت‌الله خامنه‌ای صبح چهارشنبه شانزدهم تیر در مصلی تهران برگزار شد.
عکس/ حاشیه هایی از نماز عید فطر تهران

فروش بک لینک

ایرانی

عکس/ حاشیه‌هایی از نماز جمعه پایتخت
نماز جمعه چهارم تیرماه به امامت حجت‌الاسلام کاظم صدیقی در دانشگاه تهران برگزار شد. امام جمعه موقت تهران ضمن محکوم کردن سلب تابعیت شیخ عیسی قاسم رهبر شیعیان بحرین توسط رژیم آل‌خلیفه گفت: سرنوشت شاه مخلوع ایران در انتظار آل‌خلیفه و آل‌سعود است.

عکس/ حاشیه‌هایی از نماز جمعه پایتخت

نماز جمعه چهارم تیرماه به امامت حجت‌الاسلام کاظم صدیقی در دانشگاه تهران برگزار شد. امام جمعه موقت تهران ضمن محکوم کردن سلب تابعیت شیخ عیسی قاسم رهبر شیعیان بحرین توسط رژیم آل‌خلیفه گفت: سرنوشت شاه مخلوع ایران در انتظار آل‌خلیفه و آل‌سعود است.
عکس/ حاشیه‌هایی از نماز جمعه پایتخت

90ورزشی

عکس/ حاشیه هایی از نماز جمعه تهران
نماز جمعه چهاردهم خرداد ماه تهران به امامت حجت‌الاسلام کاظم صدیقی در دانشگاه تهران اقامه شد. امام جمعه موقت تهران با بیان اینکه امام‌خمینی (ره) چهره غبارآلود اسلام را از پیرایه‌های آمریکایی و تحجر پاک کرد، گفت: وجود امام (ره) مملو از غیرت دینی بود؛ آمده بود قربانی اسلام شود.

عکس/ حاشیه هایی از نماز جمعه تهران

نماز جمعه چهاردهم خرداد ماه تهران به امامت حجت‌الاسلام کاظم صدیقی در دانشگاه تهران اقامه شد. امام جمعه موقت تهران با بیان اینکه امام‌خمینی (ره) چهره غبارآلود اسلام را از پیرایه‌های آمریکایی و تحجر پاک کرد، گفت: وجود امام (ره) مملو از غیرت دینی بود؛ آمده بود قربانی اسلام شود.
عکس/ حاشیه هایی از نماز جمعه تهران

پرس نیوز

عوامل ترک نماز
از دلایل اهمیت نماز اینکه حج با این همه عظمت در عمر یک بار واجب می‌شود، روزه در سال یک بار واجب است اما واجب است که در طول روز پنج بار نماز بخوانیم.

عوامل ترک نماز

از دلایل اهمیت نماز اینکه حج با این همه عظمت در عمر یک بار واجب می‌شود، روزه در سال یک بار واجب است اما واجب است که در طول روز پنج بار نماز بخوانیم.
عوامل ترک نماز

موسیقی