نماز یکشنبه ماه ذی‌القعده را چگونه بخوانیم؟

 

نماز یکشنبه ماه ذی‌القعده,نماز ماه ذی‌القعده,نماز توبه ماه ذی‌القعده
برای خواندن نماز روز یکشنبه ماه ذی‌القعده پاداش های بسیاری ذکر شده است
نماز روز یکشنبه ماه ذی‌القعده از جمله اعمال این ماه پر برکت است که پاداش‌هایی نظیر وسیع‌ شدن قبر، بخشیده شدن ذریه، وسعت روزی و با ایمان از دنیا رفتن برای آن ذکر شده است.

فضیلت خواندن نماز یکشنبه ذی القعده:

یکی از ماه‌های طلایی که ندامت توبه کننده و دعای حاجتمند در آن به شایستگی پذیرفته می‌شود ماه ذی‌القعده است، ماه حرامی که باب رحمت الهی در روز و شب آن به روی بندگان باز است، ماهی که می‌توان در آن به سوی معبود بازگشت و بار گناهان را بر زمین نهاد و رحمت و عنایت خداوندی را به آغوش کشید.

برای ماه پر برکت ذی‌القعده یکی از اعمالی که ذکر می‌شود، نماز روز یکشنبه این ماه است که پیامبر اکرم(ص) برای بجا آورنده آن بشارتی نیکو داده است: «هر کس آن را بجا آورد توبه‌اش پذیرفته مى‌شود و گناهانش آمرزیده مى‌شود و سبب برکت براى نمازگزار و خانواده‌اش خواهد بود و در روز قیامت کسانى که از او طلبى و یا حقى دارند، از وى راضى شوند و با ایمان از دنیا مى‌رود و قبرش براى او وسیع و نورانى شود و پدر و مادرش از او راضى شوند و آن‌ها نیز مورد مغفرت خداوند قرار گیرند، ذریه او نیز بخشیده شوند و روزى او وسیع شود، فرشته مرگ به هنگام مردن، با او مدارا کند و به آسانى جانش را بگیرد».

 

وقت نماز یکشنبه ماه ذی‌القعده:
زمان اصلی خواندن این نماز یکشنبه ماه ذی القعده است و در هر ساعتی از روز می‌توان آن را خواند. و مطابق فراز انتهایی روایت، اگر در یکشنبه سایر ماهها نیز این نماز به جای آورده شود همین پاداش را خواهد داشت.

 

 

نحوه خواندن نماز یکشنبه ماه ذی‌القعده:
در همین رابطه انس بن مالک می‌گوید: رسول خدا(ص) در یکشنبه ماه ذیقعده از منزل بیرون آمد و فرمود: ای مردم! کدام یک از شما می‌خواهد توبه کند؟ عرض کردیم: همه می‌خواهیم توبه کنیم.

فرمود: غسل کنید و وضو بگیرید و چهار رکعت نماز- در هر رکعت یک بار «حمد»، سه بار «توحید» و هر کدام از دو سوره معوذتین(فلق و ناس)  را یک بار- بخوانید، سپس هفتاد بار استغفار کنید و آن را به «لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم» ختم کنید. آن گاه بگویید: «یا عزیزُ یا غفار، اِغفِرلی ذُنوبی و ذُنوبَ جَمیعِ المُومنینَ و المُومِنات، فَاِنّه لا یَغفِرُ الذُّنوبَ الّا اَنت».

سپس فرمود: هر بنده‌ای از امت من این عمل را انجام دهد، از آسمان به او ندا می شود: ای بنده خدا! عمل خود از نو آغاز کن؛ زیرا توبه تو پذیرفته و گناه تو آمرزیده شد و فرشته‌ای از زیر عرش به او خطاب می‌کند: ای بنده! خجسته باد بر تو و فرزندان تو! و فرشته‌ای دیگر ندا می‌کند: ای بنده، دشمنان تو در روز قیامت از تو راضی خواهند شد و فرشته‌ای دیگر ندا می‌کند: ای بنده! تو مؤمن از دنیا می‌روی و دین تو از تو گرفته نمی‌شود و قبر تو گشوده و نورانی می‌شود.

و فرشته‌ای دیگر ندا می‌کند: ای بنده! پدر و مادر تو از تو راضی خواهند شد، اگر چه از تو ناخشنود باشند و پدر و مادر و فرزندان تو آمرزیده شدند و روزی تو در دنیا و آخرت گشوده و فراوان خواهد بود.

و جبرئیل ندا می‌کند: من همراه با فرشته مرگ می‌آیم و به او سفارش می‌کنم که با تو به نرمی رفتار کند و اثر مرگ حتی خراشی در تو ایجاد نخواهد کرد و فقط روح تو به آرامی از بدنت خارج خواهد شد.

عرض کردیم: ای رسول خدا! اگر بنده‌ای این عمل را در غیر این ماه انجام دهد، چه اثری خواهد داشت؟ فرمود: همانند آن چه توصیف کردم برای او خواهد بود و این سخنان را جبرئیل آن گاه که خداوند مرا به آسمان(معراج) برد، به من آموخت.

نماز حضرت صاحب الزمان (ع) و دعای آن حضرت

نماز حضرت صاحب الزمان (ع) و دعای آن حضرت

نماز آن حضرت دو ركعت است كه در هر ركعت در سوره «حمد» آيه إِيّاكََ نَعْبُدُ و إِيّاكََ نَسْتَعينْ را صد مرتبه بخوان و پس از آن سوره «حمد» را تا «وَ لَا الْضَّالينَ» ادامه بده، آنگاه سوره توحيد را يك مرتبه قرائت كن و پس از فراغت از نماز اين دعا را بخوان:

اللَّهُمَّ عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْكَشَفَ الْغِطَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ بِمَا وَسِعَتِ الْسَّمَاءُ وَ إِلَيْكَ يَا رَبِّ الْمُشْتَكَى وَ عَلَيْكَ الْمُعَوَّلُ فِي الشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الَّذِينَ أَمَرْتَنَا بِطَاعَتِهِمْ وَ عَجِّلِ اللَّهُمَّ فَرَجَهُمْ بِقَائِمِهِمْ وَ أَظْهِرْ إِعْزَازَهُ يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا مُحَمَّدُ إِكْفِيَانِي فَإِنَّكُمَا كَافِيَايَ يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا مُحَمَّدُ انْصُرَانِي فَإِنَّكُمَا نَاصِرَايَ يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا مُحَمَّدُ احْفَظَانِي فَإِنَّكُمَا حَافِظَايَ يَا مَوْلايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ يَا مَوْلايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ يَا مَوْلايَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي أَدْرِكْنِي الْأَمَانَ الْأَمَانَ الْأَمَانَ.

خدايا! بلا بسى بزرگ شده، و سختي هاى نهان آشكار گشته و پرده برافتاده، و زمين با آنچه آسمان فرا گرفته، تنگ شده، پروردگارا! به سوى تو دادخواهى می كنيم و درسختى و آسانى تنها بر تو تكيه می زنيم.

خدايا درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، آنان كه ما را به فرمانبردارى از ايشان فرمان دادى.
خديا! در فرج آنان به آمدن قائمشان شتاب فرما، و عزّتش را نمايان ساز، يا محمّد يا علىّ يا علىّ يا محمّد كفايت نماييد مرا كه كفايت كننده ام شما هستيد، يا محمّد يا علىّ، يا علىّ يا محمّد، ياری ام كنيم كه ياور من شماييد، يا محمّد يا علىّ يا علىّ يا محمّد، نگهدارم باشيد، كه شما نگهدارم هستيد، اى مولاى من اى صاحب الزّمان، اى مولاى من اى صاحب الزّمان، اى مولای من اى صاحب الزّمان درخواست يارى دارم، درخواست يارى، درخواست يارى، مرا درياب، مرا درياب، امانم بده امان، امان.

نماز حضرت امیرالمومنین (ع)

 

 

شيخ و سيّد از امام صادق عليه السّلام روايت كرده اند: هركه از شما نماز امير المؤمنين عليه السّلام را بخواند، از گناهان پاك گردد، همچون روزی كه از مادر زاده شده و حاجاتش در پيشگاه حق برآورده شود.

اين نماز چهار ركعت (2 نماز دو رکعتی) است: در هر ركعت يك بار سوره «حمد» و پنجاه بار

«قل هو اللّه احد»

تلاوت شود، و چون از نماز فارغ شود اين دعا را بخواند كه تسبيح آن حضرت است:

سُبْحَانَ مَنْ لا تَبِيدُ مَعَالِمُهُ سُبْحَانَ مَنْ لا تَنْقُصُ خَزَائِنُهُ سُبْحَانَ مَنْ لا اضْمِحْلالَ لِفَخْرِهِ سُبْحَانَ مَنْ لا يَنْفَدُ مَا عِنْدَهُ سُبْحَانَ مَنْ لا انْقِطَاعَ لِمُدَّتِهِ سُبْحَانَ مَنْ لا يُشَارِكُ أَحَدا فِي أَمْرِهِ سُبْحَانَ مَنْ لا إِلَهَ غَيْرُهُ پس دعا كند بعد از اين و بگويد يَا مَنْ عَفَا عَنِ السَّيِّئَاتِ وَ لَمْ يُجَازِ بِهَا ارْحَمْ عَبْدَكَ يَا اللَّهُ نَفْسِي نَفْسِي أَنَا عَبْدُكَ يَا سَيِّدَاهْ أَنَا عَبْدُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ أَيَا رَبَّاهْ،

پاك و منزّه است آن كه نشانه هاى وجودش نابود نشود، پاك و منزّه است آن كه از خزانه هايش كاسته نگردد، پاك و منزّه است آن كه فخرش را فروپاشى نباشد، پاك و منزّه است آن كه آنچه نزد اوست پايان نيابد، پاك و منزّه است آن كه دورانش به سر نرسد، پاك و منزّه است آن كه هيچكس را در كارش شركت ندهد، پاك و منزّه است آن كه شايسته پرستشى جز او نيست.

پس از اين تسبيح دعا كند و بگويد: اى آن كه درگذرى از بديها، و به آنها كيفر نكنى! اى خدا! بر بنده ات مهر ورز، وجود مرا درياب، اى سرور من من بنده تو هستم، بنده اى ايستاده در پيشگاه تو، پروردگارا!

إِلَهِي بِكَيْنُونَتِكَ يَا أَمَلاه يَا رَحْمَانَاهْ يَا غِيَاثَاهْ عَبْدُكَ عَبْدُكَ لا حِيلَةَ لَهُ يَا مُنْتَهَى رَغْبَتَاهْ يَا مُجْرِيَ الدَّمِ فِي عُرُوقِي [عَبْدُكَ ] يَا سَيِّدَاهْ يَا مَالِكَاهْ أَيَا هُوَ أَيَا هُوَ يَا رَبَّاهْ عَبْدُكَ عَبْدُكَ لا حِيلَةَ لِي وَ لا غِنَى بِي عَنْ نَفْسِي وَ لا أَسْتَطِيعُ لَهَا ضَرّا وَ لا نَفْعا وَ لا أَجِدُ مَنْ أُصَانِعُهُ تَقَطَّعَتْ أَسْبَابُ الْخَدَائِعِ عَنِّي وَ اضْمَحَلَّ كُلُّ مَظْنُونٍ عَنِّي أَفْرَدَنِي الدَّهْرُ إِلَيْكَ فَقُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ هَذَا الْمَقَامَ يَا إِلَهِي بِعِلْمِكَ كَانَ هَذَا كُلُّهُ فَكَيْفَ أَنْتَ صَانِعٌ بِي وَ لَيْتَ شِعْرِي كَيْفَ تَقُولُ لِدُعَائِي أَ تَقُولُ نَعَمْ أَمْ تَقُولُ لا،

خدايا به هستى ات سوگند، اى آرمان من، اى بخشاينده، اى فرياد رس، درياب بنده ات را! درياب بنده ات را! بنده ات را چاره اى نيست، اى واپسين اميد، اى روان كننده خون در رگهايم! اى سرور من! ای مالك من، اى او! اى او! پروردگارا! بنده ات را درياب، بنده ات را درياب، چاره اى ندارم، از پيش خود هيچ ندارم (كه عين نيازم) توان سود و زيان خويش را ندارم، كسى را براى يارى نمى يابم، چاره جويي ها از من جدا گشته، و هر گمان چاره اى نابود گشته است، روزگار مرا تنها به سوى تو روانه ساخته، ازاين رو در اين جا در برابر بارگاهت ايستاده ام، همه اينها خدايا! با آگاهى تو بوده است پس چگونه با من رفتار خواهى كرد؟ اى كاش! مى دانستم پاسخ خواهشم را چگونه خواهى داد؟ آيا خواهى گفت: آرى يا مى گويى نه؟

فَإِنْ قُلْتَ لا فَيَا وَيْلِي يَا وَيْلِي يَا وَيْلِي يَا عَوْلِي يَا عَوْلِي يَا عَوْلِي يَا شِقْوَتِي يَا شِقْوَتِي يَا شِقْوَتِي يَا ذُلِّي يَا ذُلِّي يَا ذُلِّي إِلَى مَنْ وَ مِمَّنْ أَوْ عِنْدَ مَنْ أَوْ كَيْفَ أَوْ مَا ذَا أَوْ إِلَى أَيِّ شَيْ ءٍ أَلْجَأُ وَ مَنْ أَرْجُو وَ مَنْ يَجُودُ عَلَيَّ بِفَضْلِهِ حِينَ تَرْفُضُنِي يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ وَ إِنْ قُلْتَ نَعَمْ كَمَا هُوَ الظَّنُّ بِكَ وَ الرَّجَاءُ لَكَ فَطُوبَى لِي أَنَا السَّعِيدُ وَ أَنَا الْمَسْعُودُ فَطُوبَى لِي وَ أَنَا الْمَرْحُومُ،

اگر بگويى: نه؛پس واى بر من! واى بر من! وای بر من! ، واى از درماندگى ام! واى از درماندگى ام! واى از درماندگی ام! واى از بيچاره گى ام! از بيچاره گی ام! واى از خواری ام از خوارى ام! از خوارى ام! آنگاه كه تو مرا رها كنى؟ به سوى كه، و از طرف كه، يا نزد كه، يا چگونه، يا چه چيز؟ يا به سوى چه چيزى پناه برم؟ و به چه كسى اميد بندم؟ و كيست كه با فضل خود بر من كرم نمايد؟ اى آن كه آمرزشت فراگير است؟ و اگر بگويى: آرى، كه همان از تو گمان دارم و اميد به تو چنين است، پس خوشا به حال من كه خوشبختم! و كامروا شده ام، پس خوشا به حال من كه مورد رحمت قرار گرفتم!

يَا مُتَرَحِّمُ يَا مُتَرَئِّفُ يَا مُتَعَطِّفُ يَا مُتَجَبِّرُ [مُتَحَنِّنُ ] يَا مُتَمَلِّكُ يَا مُقْسِطُ لا عَمَلَ لِي أَبْلُغُ بِهِ نَجَاحَ حَاجَتِي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي جَعَلْتَهُ فِي مَكْنُونِ غَيْبِكَ وَ اسْتَقَرَّ عِنْدَكَ فَلا يَخْرُجُ مِنْكَ إِلَى شَيْ ءٍ سِوَاكَ أَسْأَلُكَ بِهِ وَ بِكَ وَ بِهِ فَإِنَّهُ أَجَلُّ وَ أَشْرَفُ أَسْمَائِكَ لا شَيْ ءَ لِي غَيْرُ هَذَا وَ لا أَحَدَ أَعْوَدُ عَلَيَّ مِنْكَ يَا كَيْنُونُ يَا مُكَوِّنُ يَا مَنْ عَرَّفَنِي نَفْسَهُ يَا مَنْ أَمَرَنِي بِطَاعَتِهِ يَا مَنْ نَهَانِي عَنْ مَعْصِيَتِهِ وَ يَا مَدْعُوُّ يَا مَسْئُولُ يَا مَطْلُوبا إِلَيْهِ رَفَضْتُ وَصِيَّتَكَ الَّتِي أَوْصَيْتَنِي وَ لَمْ أُطِعْكَ وَ لَوْ أَطَعْتُكَ فِيمَا أَمَرْتَنِي لَكَفَيْتَنِي مَا قُمْتُ إِلَيْكَ فِيهِ وَ أَنَا مَعَ مَعْصِيَتِي لَكَ رَاجٍ،

اى خداى مهربان! اى خداى بنده پرور! اى خداى دلجو اى خداى جبران گر! اى آن كه هستى به دست توست! اى دادگر! مرا كردارى كه به برآمدن حاجتم نايل آيم نيست، از تو می خواهم به حق آن نامت كه در پس پرده غيب خود مستور ساختى و نزد خويش بنهادى.

پس براى هيچ موجودى جز تو پديدار نشود! به حق آن نام و به حق هستی نابت و به آنكه برترين و شريف ترين نامها تو است از تو درخواست مینمايد مرا چيزى جز اين نيست و كسى خيرخواه تر از تو به من نيست، اى به خود خستى! اى هستى بخش! اى آن كه خويش را به شناساند! اى آن كه به اطاعتش فرمانم داد، اى آن كه مرا از فرمانی اش بازداشت، اى خوانده شده! اى خواسته شده! اى مطلوب! سفارشى كه به من نموده بودى وانهادم و فرمانت را نخواندم، و اگر تو را در آنچه فرمانم دادى اطاعت میكردم هر آينه مرا در آنچه برايش به سويت برخاستم بس بودى و من با نافرمانيم هم به تو اميدوارم،

فَلا تَحُلْ بَيْنِي وَ بَيْنَ مَا رَجَوْتُ يَا مُتَرَحِّما لِي أَعِذْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَ مِنْ خَلْفِي وَ مِنْ فَوْقِي وَ مِنْ تَحْتِي وَ مِنْ كُلِّ جِهَاتِ الْإِحَاطَةِ بِي اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ سَيِّدِي وَ بِعَلِيٍّ وَلِيِّي وَ بِالْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِينَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اجْعَلْ عَلَيْنَا صَلَوَاتِكَ وَ رَأْفَتَكَ وَ رَحْمَتَكَ وَ أَوْسِعْ عَلَيْنَا مِنْ رِزْقِكَ وَ اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَ جَمِيعَ حَوَائِجِنَا يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ ءٍ قَدِيرٌ

پس بين من و آنچه به آن اميدوارم جدايى مينداز، اى مهر ورز بر من از پيش روى، و از پشت سر، و از بالاى سر، و از زير پايم و از همه جهات احاطه بر من پناهم ده.

خدايا! به حق محمّد ص، و سرور من، و به حق على ع مولاى من، و به حق امامان هدايت يافته (كه بر ايشان درود باد) لطف و مهر و رحمتت را بر ما بگستر، و از روزی خود بر ما فراوان ده، و وام ما را بپرداز و همه حاجت هاى ما را برآور، اى خدا! اى خدا! اى خدا! زيرا تو بر هر چيز توانايى.
پس از آن حضرت فرمود: هركه اين نماز را بجا آورد و اين دعا را بخواند، وقتى از آن فارغ شود، بين او و خدا گناهى نماند جز آنكه آمرزيده شود.

غ مؤلف گويد: احاديث بسيارى در فضيلت خواندن اين چهار ركعت نماز، در شب و روز جمعه وارد شده است و اگر پس از نماز بگويد:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى النَّبِيِّ الْعَرَبِيِّ وَ آلِهِ
بار الها! بر پيامبر عرب زبان و خانواده او درود فرست

در حديث آمده كه گناهان گذشته و آينده او آمرزيده شود، و مانند كسى شود كه دوازده مرتبه قرآن را ختم كرده باشد و حق تعالى گرسنگى و تشنگى قيامت را از او رفع كند.

 

تعقیب نماز صبح

 

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اهْدِنِي لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ.
خدايا بر محمد و خاندان محمد درود فرست و مرا به آن حقيقتى كه در آن اختلاف شده، به اذن خود راهنمايى كن، تو هركه را بخواهى به راه راست هدايت میكنى.

و ده مرتبه میگويى
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَوْصِيَاءِ الرَّاضِينَ الْمَرْضِيِّينَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ بَارِكْ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ وَ السَّلامُ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ .

خدايا برترين درودهايت را بر محمد و خاندان آن جانشينان خشنود و پسنديده نثار كن، و برترين بركات خود را بر آنان سرازير كن و سلام بر ايشان و بر ارواح و بدنهاى پاكشان باد و رحمت و بركات خدا بر آنان باد

خواندن اين صلوات همچنين در عصرهاى جمعه بافضيلت بسيار وارد شده:

اللَّهُمَّ أَحْيِنِي عَلَى مَا أَحْيَيْتَ عَلَيْهِ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَ أَمِتْنِي عَلَى مَا مَاتَ عَلَيْهِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ الْسَّلامُ.

خدايا زنده بدار مرا بر آن دينى كه على بن ابى طالب را بر آن زنده داشتى، و بميران مرا بر آن آيينى كه على بن ابى طالب (درود بر او) بر آن از دنيا رفت.

و صد مرتبه بگو:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ
از خدا آمرزش میخواهم و به سوى او بازمیگردم

و صد مرتبه:
أَسْأَلُ اللَّهَ الْعَافِيَةَ
از خدا سلامت كامل مى طلبم

و صد مرتبه:
أَسْتَجِيرُ بِاللَّهِ مِنَ الْنَّارِ
پناه میبرم به خدا از آتش دورخ.

و صد مرتبه:
وَ أَسْأَلُهُ الْجَنَّةَ
از او بهشت میخواهم.

و صد مرتبه:
أَسْأَلُ اللَّهَ الْحُورَ الْعِينَ .
لا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبِينُ
از خدا حور العين می طلبم.
معبودى جز خدا نيست آن فرمانده و حقيقتِ آشكارِ هستى

و صد مرتبه سوره «توحيد» و صد مرتبه:

صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
درود خدا بر محمد و خاندان محمد باد

و صد مرتبه:
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
پاك و منزه است خدا و سپاس ويژه خداست و معبودى جز خداى يكتا نيست و خدا از هر وصفى برتر است و هيچ قدرت و نيرويى نيست جز آنكه به خداى بلندمرتبه باعظمت وابسته است.

و صد مرتبه:

مَا شَاءَ اللَّهُ كَانَ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.
آنچه خدا بخواهد می شود، هيچ نيرو و قوتى نيست جز آنكه به خداى بلندمرتبه باعظمت وابسته است.

آنگاه بگو:
أَصْبَحْتُ اللَّهُمَّ مُعْتَصِما بِذِمَامِكَ الْمَنِيعِ الَّذِي لا يُطَاوَلُ وَ لا يُحَاوَلُ مِنْ شَرِّ كُلِّ غَاشِمٍ وَ طَارِقٍ مِنْ سَائِرِ مَنْ خَلَقْتَ وَ مَا خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِكَ الصَّامِتِ وَ النَّاطِقِ فِي جُنَّةٍ مِنْ كُلِّ مَخُوفٍ بِلِبَاسٍ سَابِغَةٍ وَلاءِ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ مُحْتَجِباً مِنْ كُلِّ قَاصِدٍ لِي إِلَى أَذِيَّةٍ بِجِدَارٍ حَصِينٍ الْإِخْلاصِ فِي الاعْتِرَافِ بِحَقِّهِمْ وَ التَّمَسُّكِ بِحَبْلِهِمْ مُوقِنا أَنَّ الْحَقَّ لَهُمْ وَ مَعَهُمْ وَ فِيهِمْ وَ بِهِمْ أُوَالِي مَنْ وَالَوْا وَ أُجَانِبُ مَنْ جَانَبُوا فَأَعِذْنِي اللَّهُمَّ بِهِمْ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَا أَتَّقِيهِ يَا عَظِيمُ حَجَزْتُ الْأَعَادِيَ عَنِّي بِبَدِيعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّا جَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ .

خدايا صبح كردم درحالیكه پناه آورده ام به پناهگاه بلند و استوار تو، پناهگاهى كه در معرض دستبرد و دگرگونى قرار نمی گيرد از شر هر بيدادگر و هر شبگرد رهزن از هر كه و هرچه آفريدى، از آفريدگان خاموش و گويايت، در حفاظتى مصون از گزند هرچيز هراسناكى، همراه با لباسى ساخته از محبّت خاندان پيامبرت، و در پوششى استوار از هركه قصد آزار مرا دارد در پس ديوار محكمى فراهم آمده، از اخلاص در اعتراف به حق اهل بيت و تمسك به رشته ولايتشان با يقين به اينكه حق از آن ايشان و با ايشان و در ايشان و پابرجا به وجود آن بزرگواران است.

دوست دارم كسانیكه آنها دوست دارند و بركنارم از آنان كه ايشان دورى می گزینند، خدايا پس به حقشان مرا از گزند هرچه كه از آن پروا دارم پناه ده، اى بزرگ، از خود دور ساختم دشمنان را به يارى پديد آورنده آسمانها و زمين، همانطوركه قرآن می فرمايد: در برابر و پشت سرشان سدى قرار داديم پس ديدگان آنها را پوشانديم، ازاين رو هرگز نمی بينند.

و اين دعايى است كه هر صبح و شام خوانده میشود.

و نيز دعايى است كه امير المؤمنين عَلَيْهِ الْسّلام شب هجرت پيامبر صلّى اللّه و عَلَيْهِ و آله وقتی در جاى آن حضرت خوابيد خواند.

و در كتاب «تهذيب» روايت شده: هركس بعد از نماز صبح ده مرتبه بگويد:

سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
پاك و منزه است خداى بزرگ و سپاس از آن اوست و هيچ نيرو و توانى نيست جز انكه به خداى بلندمرتبه باعظمت وابسته است

خداوند او را از كورى و ديوانگى و جذام و فقر و ماندن زير آوار و تباهى عقل به هنگام پيرى در امان قرار ميدهد.

و شيخ كلينى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده: هركس پس از نماز صبح و نماز مغرب هفت مرتبه بگويد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ

به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانیاش هميشگى است، هيچ نيرو و توانى نيست مگر آنكه به خداى بلندمرتبه و باعظمت وابسته است.

خدا (تبارك و تعالى) هفتاد نوع از انواع بلاها را كه آسان ترين آنها ريح (بيمارى ورم معده) و پيسى (نوعى بيمارى پوستى) و ديوانگى است از او برطرف سازد، و اگر شقى باشد نامش از دفتر اشقيا محو و در ديوان سعادتمندان ثبت شود.

و نيز از آن حضرت نقل كرده كه براى امور دنيا و آخرت و رفع درد چشم، پس از نماز صبح و مغرب اين دعا را بخوانند:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْكَ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلِ النُّورَ فِي بَصَرِي وَ الْبَصِيرَةَ فِي دِينِي وَ الْيَقِينَ فِي قَلْبِي وَ الْإِخْلاصَ فِي عَمَلِي وَ السَّلامَةَ فِي نَفْسِي وَ السَّعَةَ فِي رِزْقِي وَ الشُّكْرَ لَكَ أَبَدا مَا أَبْقَيْتَنِي

خدايا! به حق محمد و خاندان محمد بر تو، درود فرست بر محمد و خاندان محمد، و قرار بده در ديده ام نور و در دينم بصيرت و در قلبم يقين و در عملم اخلاص، و در جانم سلامت و در روزي ام فراوانى و سپاس جاودان خويش را مادام كه زنده ام نصيبم ساز.

شيخ ابن فهد در كتاب «عدّة الدّاعى» از امام رضا عليه السّلام روايت كرده: هركس پس از نماز صبح اين كلمات را ادا كند حاجتى نخواهد مگر آنكه برايش فراهم شود، و خداوند آنچه براى او اهميت دارد برايش آماده سازد، و آن كلمات اين است:

بِسْمِ اللَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ فَوَقَاهُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ مَا شَاءَ اللَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لا مَا شَاءَ النَّاسُ،

به نام خدا، درود خدا بر محمد و خاندانش، كارهايم را تنها به خدا واگذار می كنم چه خدا به حال بندگان خويش آگاه است (غافر آيه 45) پس خدا او را از نيرنگ آنها نگاه داشت، معبودى جز تو نيست، پاك و منزهى، همانا من از ستمكاران بودم، پس به درخواست او (يونس) پاسخ گفتيم و او را از غم رهانيديم و بدينسان مؤمنان را رهايى میبخشيم [انبياء: 8] خدا ما را بس است و نيكو وكيلى است پس همراه با نعمت و فضل خدا و درحالیكه هيچ آسيبى به آنها نرسيده بود بازگشتند: آنچه خدا بخواهد همان می شود، هيچ نيرو و توانى نيست جز آنكه به خدا متكى است.

آنچه خدا بخواهد آن میشود نه آنچه مردمان بخواهند،

مَا شَاءَ اللَّهُ وَ إِنْ كَرِهَ النَّاسُ حَسْبِيَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِينَ حَسْبِيَ الْخَالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ حَسْبِيَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِينَ حَسْبِيَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ حَسْبِي مَنْ هُوَ حَسْبِي حَسْبِي مَنْ لَمْ يَزَلْ حَسْبِي حَسْبِي مَنْ كَانَ مُذْ كُنْتُ لَمْ يَزَلْ حَسْبِي حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ.

آنچه خدا بخواهد خواهد شد گرچه مردمان خوش ندارند، پروردگار از يارى پروردگان، آفريدگار از كمك آفريده ها، روزی دهنده از لطف روزی خواران، خداى – يكتا پروردگار جهانيان كفايتم می كند، مرا بس است آن كه به حقيقت مرا بس است، مرا بس است آن كه همواره مرا بس است، مرا بس است آن كه همواره از آنگاه كه بوده ام مرا بس بوده است، مرا بس است خدايى كه معبودى جز او نيست، بر او توكل نمودم، و اوست پروردگار عرش بزرگ.

تعقیب نماز عشاء

 

 

متن عربی
اللَّهُمَّ إِنَّهُ لَيْسَ لِي عِلْمٌ بِمَوْضِعِ رِزْقِي وَ إِنَّمَا أَطْلُبُهُ بِخَطَرَاتٍ تَخْطُرُ عَلَى قَلْبِي فَأَجُولُ فِي طَلَبِهِ الْبُلْدَانَ فَأَنَا فِيمَا أَنَا طَالِبٌ كَالْحَيْرَانِ لا أَدْرِي أَ فِي سَهْلٍ هُوَ أَمْ فِي جَبَلٍ أَمْ فِي أَرْضٍ أَمْ فِي سَمَاءٍ أَمْ فِي بَرٍّ أَمْ فِي بَحْرٍ وَ عَلَى يَدَيْ مَنْ وَ مِنْ قِبَلِ مَنْ وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ عِلْمَهُ عِنْدَكَ وَ أَسْبَابَهُ بِيَدِكَ وَ أَنْتَ الَّذِي تَقْسِمُهُ بِلُطْفِكَ وَ تُسَبِّبُهُ بِرَحْمَتِكَ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ يَا رَبِّ رِزْقَكَ لِي وَاسِعاً وَ مَطْلَبَهُ سَهْلاً وَ مَأْخَذَهُ قَرِيباً وَ لا تُعَنِّنِي بِطَلَبِ مَا لَمْ تُقَدِّرْ لِي فِيهِ رِزْقاً فَإِنَّكَ غَنِيٌّ عَنْ عَذَابِي [عَنَائِي ] وَ أَنَا فَقِيرٌ إِلَى رَحْمَتِكَ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ جُدْ عَلَى عَبْدِكَ بِفَضْلِكَ إِنَّكَ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ.

 

متن ترجمه

خدايا من نمیدانم روزی ام در كجاست، و آن را تنها بر پايه گمانه ايى كه بر خاطرم مى گذرد می جويم، و ازاين رو در جستجوى آن شهرها را زير پا می گذارم، پس در آنچه كه خواهان آنم همچون حيرت زدگانم، نمی دانم آيا در دشت است يا در كوه؟ در زمين است يا در آسمان؟ در خشكى است يا در دريا؟ نمی دانم به دست كيست؟ و از جانب چه كسى است؟ ولى به يقين می دانم كه دانش آن نزد تو و اسباب آن به دست توست و تويى كه آن را با لطف خويش تقسيم میكنى و با رحمت خود براى آن سبب فراهم می سازى، خدايا، پس بر محمد و خاندان او درود فرست و بارپروردگارا، روزى خود را بر من گسترده ساز و به دست آوردنش را برايم آسان نما و جاى دريافتش را نزديك قرار ده و با طلب آنچه برايم در آن روزى مقدر نكرده اى به زحمتم ميفكن، چه تو از آزردن من بی نيازى و من به رحمتت نيازمندم، پس بر محمد و خاندان او درود فرست، و با لطف و فضل خويش بر بنده ات كرم نما، تو صاحب بخشش بزرگ هستى.

مؤلف گويد: اين دعا از دعاهاى طلب روزى است و نيز مستحب است در تعقيبات نماز عشاء هفت مرتبه سوره.

قدر خوانده شود و نيز در نماز» ويتره «كه دو ركعت نافله نشسته بعد از نماز عشاءست، صد آيه از قرآن خوانده شود و مستحب است نمازگزار به جاى صد آيه، سوره

«اذا وقعت الواقعه»

را در يك ركعت و سوره

«قل هو اللّه»

تعقیب نماز مغرب

 

تعقیب نماز مغرب با معنی

 

إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ وَ عَلَى ذُرِّيَّتِهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ

همانا خدا و فرشتگانش بر پيامبر (ص) درود میفرستند، اى كسانیكه ايمان آورده ايد بر او درود فرستيد و سلام خاص خويش را نثار وى كنيد.

خدايا بر محمّد پيامبر و فرزندان او و خاندانش درود فرست.

پس هفت مرتبه میگويى

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانی اش هميشگى است و هيچ نيرو و توان نيست جز آنكه به خداى بلندمرتبه بزرگ وابسته است.

و سه مرتبه بگو:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ وَ لا يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ غَيْرُهُ پس میگويى سُبْحَانَكَ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ اغْفِرْ لِي ذُنُوبِي كُلَّهَا جَمِيعا فَإِنَّهُ لا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ كُلَّهَا جَمِيعاً إِلّا أَنْتَ:

سپاس خداى را كه هرچه بخواهد میكند و جز او نتواند هرچه بخواهد انجام دهد.

پاك و منزهى تو، معبودى جز تو نيست، همه و همه گناهانم را بيامرز زيرا به راستى همه و همه گناهانم را جز تو كسى نمی آمرزد.

سپس نافله مغرب را به جا میآورى كه دو نماز دو ركعتى است و بين آن دو نماز سخن مگو.

شيخ فرموده: روايت شده: كه در ركعت اول سوره
«قل يا ايها الكافرون»
و در ركعت دوم سوره
«قل هو اللّه احد»

خوانده شود و در دو ركعت ديگر هر سوره ای را كه بخواهد.

و روايت شده كه حضرت امام هادى عليه السّلام در ركعت سوم (از آن چهار ركعت نماز نافله) سوره «حمد» و آيات اول سوره «حديد» تا «و هو عليم بذات الصّدور»

و در ركعت چهارم «حمد» و آيات آخر سوره «حشر»
«لو انزلنا هذ القران»
تا پايان سوره را قرائت میكردند.

و مستحب است در سجده آخر نافله ها در هر شب و به ويژه در شب جمعه، هفت مرتبه خوانده شود:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ اسْمِكَ الْعَظِيمِ وَ مُلْكِكَ الْقَدِيمِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِي ذَنْبِيَ الْعَظِيمَ إِنَّهُ لا يَغْفِرُ الْعَظِيمَ إِلا الْعَظِيمُ ،

خدايا از تو می خواهم به نگاه بزرگوارانه ات و نام بزرگ و فرمانروايى ديرينه ات كه بر محمد و خاندان او درود فرستى و بيامرزى گناه بزرگ مرا، چه گناه بزرگ را جز آمرزگارى بزرگ نمی آمرزد
و چون از نافله فارغ شدى هرچه میخواهى تعقيب بخوان، سپس ده مرتبه بگو:

مَا شَاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ
آنچه خدا بخواهد خواهد شد.

هيچ نيرويى نيست مگ سرچشمه يافته از خدا، از خدا آمرزش مي طلبم

آنگاه بگو
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مُوجِبَاتِ رَحْمَتِكَ وَ عَزَائِمَ مَغْفِرَتِكَ وَ النَّجَاةَ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ كُلِّ بَلِيَّةٍ وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَ الرِّضْوَانَ [الرِّضْوَانِ ] فِي دَارِ السَّلامِ وَ جِوَارَ [جِوَارِ] نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلامُ اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْكَ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ:

خدايا! از تو موجبات رحمتت و اسباب آمرزش حتمی ات، و رهايى از آتش دوزخ و از هر بلا و كاميابى به بهشت و خشنودى تو در خانه امن آن جهان و همسايگى پيامبرت محمد (درود بر او و خاندانش) را خواستارم.

خدايا هر نعمتى كه بدست ماست از جانب توست، جز تو شايسته پرستش نيست، از تو آمرزش می جويم و به سوی تو می پويم و بين نماز مغرب و عشاء نماز «غفيله» را میخوانى كه دو ركعت است.

در ركعت اول بعد از «حمد» میخوانى:
وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ .

و همراه ماهى (يونس) را ياد كن آن گاه كه خشمناك [از ميان قوم خود بيرون] رفت، سپس گمان كرد كه بر او تنگ نگيريم، پس در ميان تاريكيها ندا داد كه شايسته پرستشى جز تو نيست، پاك و منزهى به راستى من از ستمكاران بودم، پس دعايش را مستجاب نموديم و او را از غم رهانيديم، و اين چنين اهل ايمان را رهايى بخشيم.

و در ركعت دوم پس از حمد میخوانى
وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لا يَعْلَمُهَا إِلّا هُوَ وَ يَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلّا يَعْلَمُهَا وَ لا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا يَابِسٍ إِلا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ

و كليدهاى غيب نزد اوست آنها را كسى جز او نمیداند، و بر آنچه در خشكى و درياست آگاه است، و هيچ برگى فرو نمی افتد جز آنكه به آن آگاهى دارد و هيچ دانه اى در دل تاريكي های زمين و هيچ تر و خشكى [در هر كجاى عالم] فرو نيفتد جز آنكه در لوح محفوظ ثبت است

پس دستها را به حالت قنوت بلند میكنى و میگويى:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَفَاتِحِ الْغَيْبِ الَّتِي لا يَعْلَمُهَا إِلا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا.

خدایا به حق كليدهاى غيب كه كسى جز تو از آنها آگاه نيست از تو میخواهم بر محمد و خاندان او درود فرستى و با من چنين و چنان كنى.

و به جاى «ان تفعل بى كذا و كذا» حاجت خويش را بيان میكنی و سپس میگويى:
اللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِيُّ نِعْمَتِي وَ الْقَادِرُ عَلَى طَلِبَتِي تَعْلَمُ حَاجَتِي فَأَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَيْتَهَا لِي.

خدايا! تو ولی نعمت من هستى و بر انجام خواسته من توانايى، حاجتم را میدانى، پس به حق محمد و خاندان او (درود بر او و ايشان) از تو میخواهم كه حاجتم را روا سازی،

و حاجت خود را میطلبى، زيرا روايت شده: هركه اين نماز را بخواند و حاجت خود را بخواهد، آنچه را طلب نمايد حق تعالى به او عطا فرمايد.

 

تعقیب نماز عصر

تعقیب نماز عصر با ترجمه

 

أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ وَ أَسْأَلُهُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيَّ تَوْبَةَ عَبْدٍ ذَلِيلٍ خَاضِعٍ فَقِيرٍ بَائِسٍ مِسْكِينٍ مُسْتَكِينٍ مُسْتَجِيرٍ لا يَمْلِكُ لِنَفْسِهِ نَفْعَاً وَ لا ضَرّا وَ لا مَوْتاً وَ لا حَيَاةً وَ لا نُشُوراً پس میگويى اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ نَفْسٍ لا تَشْبَعُ وَ مِنْ قَلْبٍ لا يَخْشَعُ وَ مِنْ عِلْمٍ لا يَنْفَعُ،

از خدايى كه معبودى جز او نيست آن زنده پاينده و بخشنده مهربان، آن خداوند داراى عظمت و بزرگواری آمرزش میجويم، و از او میخواهم كه توبه ام را بپذيرد، توبه بنده ی خوار، فروتن، فقیر، بينوا پريشان زمين گير و پناهنده اى كه سود و زيان و مرگ و زندگى و رستاخيز خويش را در اختيار ندارد.

سپس میگويى: خدايا به تو پناه می آورم از نفسى كه سير نمی شود و از دلى كه بيم برنمی دارد و از دانشى كه سود نمی بخشد،

وَ مِنْ صَلاةٍ لا تُرْفَعُ وَ مِنْ دُعَاءٍ لا يُسْمَعُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْيُسْرَ بَعْدَ الْعُسْرِ وَ الْفَرَجَ بَعْدَ الْكَرْبِ وَ الرَّخَاءَ بَعْدَ الشِّدَّةِ اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْكَ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ.

و از نمازى كه اوج نمی گيرد و از دعايى كه مستجاب نمی شود.

خدايا! آسانى پس از سختى و گشايش پس از گرفتاری و آسايش پس از مشقت را از تو خواستارم.

خدايا هر آن نعمتى كه در دست ماست از جانب توست، معبودى جز تو نيست از تو بخشش گناهانم را میخواهم و به سوى تو باز میگردم.

از حضرت امام صادق عليه السّلام روايت شده: هركه پس از نماز عصر هفتاد مرتبه إِسْتغفار كند، حق تعالى هفتصد گناه او را بيامرزد، و از حضرت امام جواد عليه السّلام روايت شده: كسیكه پس از نماز عصر ده مرتبه سوره قدر را بخواند، در آن روز، همانند اعمال خلايق بر او بگذرد.

 

تعقیب نماز ظهر

تعقیب نماز ظهر با معنی

 

به دنبال نماز ظهر – چنان كه در كتاب مصباح المُتَهَجِّد آمده، بگو:

لَا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ الْعَظِيمُ الْحَلِيمُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمُ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مُوجِبَاتِ رَحْمَتِكَ وَ عَزَائِمَ مَغْفِرَتِكَ وَ الْغَنِيمَةَ مِنْ كُلِّ بِرٍّ وَ السَّلامَةَ مِنْ كُلِّ إِثْمٍ اللَّهُمَّ لا تَدَعْ لِي ذَنْبا إِلّا غَفَرْتَهُ وَ لَا هَمّا إِلّا فَرَّجْتَهُ وَ لَا سُقْماً إِلّا شَفَيْتَهُ وَ لَا عَيْباً إِلّا سَتَرْتَهُ وَ لَا رِزْقاً إِلّا بَسَطْتَهُ وَ لَا خَوْفاً إِلّا آمَنْتَهُ وَ لَا سُوءَاً إِلّا صَرَفْتَهُ وَ لَا حَاجَةً هِيَ لَكَ رِضاً وَ لِيَ فِيهَا صَلاحٌ إِلّا قَضَيْتَهَا يَا أَرْحَمَ الْرَّاحِمِينَ،

معبودى جز خدا نيست، خداى بزرگ بردبار، معبودى جز خدا نيست، پروردگار عرش آن پروردگار كريم، ستايش ويژه خداىِ پروردگارِ جهانيان است.

خدايا از تو میخواهم مرا موفق به انجام موجبات رحمت خويش و اسباب آمرزش خويش بگردانى و بهره مندى از هر كار نيك و سلامت از هر كار بدى را از تو می طلبم.

خدايا! بر من گناهى مگذار، جز آنكه بيامرزى و اندوهى منه جز آنكه از دلم بردارى و نه دردى مگر آنكه شفا دهی و نه عيبى مگر آنكه بپوشانى و نه رزقى مگر آنكه گسترده سازى و نه ترسى جز اينكه مرا از آن ايمنى دهى و نه پيش آمد بدى مگر آنكه آن را برگردانی و نه حاجتى كه تو را در آن رضايت و مرا در آن مصلحت است مگر اينكه روا كنى اى مهربان ترين مهربانان،

آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ و میگويى ده مرتبه بِاللَّهِ اعْتَصَمْتُ وَ بِاللَّهِ أَثِقُ وَ عَلَى اللَّهِ أَتَوَكَّلُ پس میگويى اللَّهُمَّ إِنْ عَظُمَتْ ذُنُوبِي فَأَنْتَ أَعْظَمُ وَ إِنْ كَبُرَ [كَثُرَ] تَفْرِيطِي فَأَنْتَ أَكْبَرُ وَ إِنْ دَامَ بُخْلِي فَأَنْتَ أَجْوَدُ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي عَظِيمَ ذُنُوبِي بِعَظِيمِ عَفْوِكَ وَ كَثِيرَ تَفْرِيطِي بِظَاهِرِ كَرَمِكَ وَ اقْمَعْ بُخْلِي بِفَضْلِ جُودِكَ اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْكَ لَا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ

دعايم را مستجاب كن اى پروردگار جهانيان.ر

و ده مرتبه میگويى: به ريسمان خدا چنگ میزنم و بر خدا توكل میكنم و به خداوند اعتماد مینمايم بار خدايا اگر گناهانم بزرگ است تو بزرگترى، و اگر كوتاهى در بندگی ام بزرگ است تو بزرگتری و اگر همواره بخل می ورزم تو بخشنده ترى.

خدايا بزرگى گناهانم را به بزرگى گذشتت، و بسيارى كوتاهی ام را به بزرگوارى آشكارت بيامرز و بخل مرا با جود سرشارت ريشه كن نما.

بار الها! هر نعمتى كه در دست ماست از سوى توست، معبودى جز تو نيست، از تو آمرزش میخواهم و به سوى تو باز می گردم.

 

 

چگونه نماز باران می خوانند؟

نماز باران

نماز باران از جمله نمازهای مستحبی است که در طلب باران خوانده می شود

 

نماز باران از جمله نمازهای مستحبی است که در طلب باران و به هنگام خشکسالی و کم شدن  سفره های آبی خوانده می شود. این نماز مانند نماز اعیاد (فطر و قربان) به جماعت و فُرادی خوانده می شود.

نماز باران چگونه است؟
خواندن این نماز وقتى مستحب است که نهر‌ها خشک شود و باران نبارد و آسمان از ریختن بارانش بخل بورزد به جهت شیوع گناهان و کفران نعمت‌هاى خدا و ندادن حق مردم و کم فروشى و خیانت در کیل و وزن و ظلم و نیرنگ زدن و ترک امر به معروف و نهى از منکر و ندادن زکات و حکم کردن بر خلاف آن چه خدا نازل کرده و گناهانى دیگر نظیر این‌ها، گناهانى که خشم و سخط پروردگار را برمى‌انگیزد و از آمدن باران جلوگیرى مى‌نماید همانطور که در روایات آمده است؛ و کیفیت آن نظیر کیفیت نماز عید دو رکعت است که به جماعت برگزار مى‌شود و فرادى خواندنش نیز بامید اینکه مستحب باشد اشکالى ندارد.

در نماز باران بعد از حمد و سوره رکعت اول پنج بار تکبیر مى‌گوید و بعد از هر تکبیر قنوت مى‌گیرد و در رکعت دوم بعد از حمد وسوره چهار تکبیر و بعد از هر تکبیر یک قنوت انجام مى‌دهد و در قنوت هاى نماز باران هر دعائى که بخواند کافى است البته بهتر آن است که قنوت‌ها مشتمل بر طلب باران باشد از خداى رحمان و عطوف طلب کند که عطوفت و رحمتش را شامل او و مردم او بسازد و درهاى آسمان را برحمت و باران خود بگشاید و قبل از دعاء در هر قنوت نخست بر محمد صلى الله علیه وآله و آل او علیهم الصلوة و السلام درود بفرستد و مستحبات این نماز چند چیز است.

 آداب نماز باران،نماز باران چگونه خوانده می شود

خواندن نماز باران وقتى مستحب است که نهر‌ها خشک شود و آسمان از ریختن بارانش بخل بورزد

آداب خواندن نماز باران
۱- اینکه حمد و سوره آن را به صداى بلند قرائت کند و آن سوره هایى را که در نماز عید فطر و قربان مستحب بود انتخاب نماید.

۲- اینکه مردم سه روز روزه بگیرند و روز سوم براى نماز بیرون روند و آن روز دوشنبه باشد و اگر میسر نشد روز جمعه بخاطر شرافت و فضیلتش ‍ بیرون شوند.

۳- اینکه امام جماعت به اتفاق مردم به طرف صحرا حرکت کند و حرکتشان با وقار و سکینت و خشوع و با حالت درخواست باشد و براى نماز محلى پاک و نظیف را انتخاب کند و بهتر آن است که بیرون شدنشان با قیافه و هیئتى باشد که رحمت خدا را جلب کند مثل پا برهنه بودن و امثال آن.

۴- اینکه منبر را هم با خود بطرف صحرا ببرنند و مؤ ذن‌هاى شهر پیشاپیش ‍ امام جماعت حرکت کنند.

۵- اینکه آدابى را که بزرگان شیعه در این باب آورده اند رعایت کنند مثل اینکه پیرمردان و اطفال و معلولین و حیوانات را با خود ببرند اطفال را از مادران و اطفال حیوانات را از مادر‌ها جدا کنند تا صداى ضجه و گریه زیاد شود و بدین وسیله دریاى رحمت الهى بخروش آید و لازم است مسلمانان نگذارند کفار و مسیحیان و یهودیان که اهل ذمه‌ اند و سایر کفار با آنان به صحرا بیایند.

مسائله ۱ – بهتر آن است که نماز باران را در وقت نماز عید (یعنى از طلوع خورشید تا ظهر) انجام دهند هرچند که بعید نیست وقت مخصوصى نداشته باشد.

مسائله ۲ – نماز باران اذان و اقامه ندارد بلکه مؤ ذن به جاى اذان و اقامه سه مرتبه مى‌گوید: (الصلوة )

مسائله ۳ – بعد از آن که امام جماعت از نماز خارج شد مستحب است عباى خود را پشت و روى کند یعنى طرف راست آن را به طرف چپ و طرف چپ را سمت راست خود بیندازد و بالاى منبر رود و روى بقبله نموده صد مرتبه با صداى بلند تکبیر بگوید سپس روى از قبله بطرف مردم سمت راست خود نموده با صداى بلند صد بار سبحان الله مى‌گوید و سپس به طرف مردمى که در سمت چپ قرار دارند بر گردانیده صد بار با صداى بلند لا اله الا الله مى‌گوید آن گاه رو به مردم مى کند و صد بار حمد خدا مى‌گوید که در گفتن آن نیز عیبى ندارد صداى خود را بلند کرده همچنانکه عیبى ندارد مردم نیز در گفتن این ذکر‌ها امام را متابعت نموده آنان نیز بگویند بلکه حتى مثل امام صدا را بگفتن اذکار بلند کنند واى بسا که بلند کردن صدا زودتر رحمت الهى را جلب نموده امید رسیدن به مقصود را بیشتر کند.

آن گاه امام دست‌ها را به دعا برمى‌دارد مردم نیز دعا مى کنند و در دعا کردن پافشارى مى کنند و سعى مى کنند در دعا تضرع و زارى کنند از خدا طلب عطف و رحمت کنند التماس کنند و عیبى ندارد که تنها امام دعا کند و مردم آمین بگویند، آن گاه امام شروع مى کند به ایراد خطبه و در خطبه مبالغه مى کند در تضرع و طلب عطف و رحمت و بهتر آن است که بعضى از خطبه هائى که از معصومین وارد شده را انتخاب کند نظیر خطبه اى که از مولایمان امیرالمؤ منین علیه السلام وارد شده و در اولش آمده: (الحمد لله سابغ النعم) تا آخر و بهتر آن است که دو بار خطبه بخواند همان طور که در نماز عید دو بار باید بخواند چیزى که هست خطبه دوم را به نیت رجاء ایراد کند نه بعنوان دستور.

مسائله ۴ – همان طور که جائز است این نماز در هنگام خشکسالى از جهت نیامدن باران خوانده شود جائز است در هنگام خشک شدن چشمه‌ها و چاه‌ها نیز خوانده شود.

مسائله ۵ – اگر اجابت این خواسته از ناحیه خداى تعالى به تاخیر افتاد مردم مى‌توانند این مراسم را آن قدر تکرار کنند تا رحمت الهى آنان را دریابد ان شاء‌الله تعالى و اگر در نیافت باز هم نباید زبان به اعتراض بگشایند و یا از رحمت الهى مایوس شوند، بلکه باید بدانند که قطعا مصالحى مهم‌تر در بین بوده که خداى تعالى بآن واقف است و مردم از آن خبرى ندارند این نیز جائز است که نماز را همه روزه تکرار کنند ولى روزه سه روزه را تکرار نکنند.

و، اما اگر همه روزه و متصل بهم انجام ندادند سه روز دیگر را براى بار دوم روزه مى‌گیرند ولى نه به نیت انجام دستورى بلکه به نیت رجاء درتکرار نماز نیز نیت رجاء مى‌کنند.

نماز جعفر طیار برای ازدواج

نماز جعفر طیار

 

با فضیلت ترین وقت خواندن نماز جعفر (طیار) روز جمعه هنگام بالا آمدن آفتاب است

 

در روزگاری که خیلی ها برای حل مشکلاتشان دست به کارهای خرافی و بعضا غیر شرعی روی می آورند مرحوم آیة الله بهجت راهکاری کارآمد ارائه می دهند که نیاز به اعتقاد و مداومت دارد. از آیة الله بهجت پرسیده شد؛

برای برآورده شدن حوائج کدامیک از نمازهایی که برای حاجت ذکر کرده اند خوب است؟
نماز روز پنجشنبه (در روز پنج‌شنبه از صبح تا غروب هر وقت بتواند چهار رکعت نماز بخواند (دو نماز دو رکعتی )

در رکعت ‌اول بعد از حمد یازده مرتبه سوره قل هواللّه‌احد و در رکعت ‌دوم بعد از حمد بیست‌ و یک‌ مرتبه سوره قل هواللّه‌احد را و پس از سلام نماز دو رکعت دوم را شروع کند.

در رکعت اول بعد از حمد سی و یک مرتبه قل هو الله احد را بخواند و در در رکعت‌ دوم چهل و یک مرتبه قل و هواللّه را بخواند.

و پس از سلام نماز پنجاه و یک مرتبه قل هو الله احد و پنجاه و یک‌ مرتبه صلوات بر حضرت رسول. بعد به سجده رفته، صد‌مرتبه یا اللّه بگوید و حاجتش را از خدا بخواهد که ان‌شاءاللّه مستجاب است و بعد از خاتمه چهار رکعت نماز تسبیح حضرت‌ زهرا(سلام الله علیها) را فراموش نکنید. این برای برآورده شدن حوائج خیلی مهم است.

یک عامل معنوی برای یک ازدواج خوب
از آیة الله بهجت سۆال شد: ازدواج جوانی سر نمی گیرد و به اصطلاح  عوام بختش باز نمی شود، چه کند؟

ایشان فرمودند: نماز جعفر طیار علیه السلام بخواند و پس از آن دعایی که در کتاب زادالمعاد مجلسی آمده [این دعا از امام جعفر صادق علیه السلام توسط مفضل بن عمر روایت شده است و در مفاتیح الجنان در ضمن نماز جعفر طیار ذکر شده است] که در این هنگام خوانده شود، بخواند و در پی آن به سجده رود و تلاش کند که حتما گریه کند گرچه به مقدار کم و همین که چشمش را اشک گرفت حاجتش را از خدا بخواهد. این عمل را تا زمانی که حاجتش روا شود انجام دهد، و اگر نشد بداند که یا کم خوانده و یا با اعتقاد کامل نخوانده است.

هدیّه‌ی رسول خدا صلّی الله علی ه و آله به جناب جعفر بن أبی طالب علیه السلام
مرحوم علامه مجلسی در ربیع الأسابیع می نویسد:
بدان که این نماز(نماز جعفر طیار) از جمله متواترات است و خاصّه و عامّه به سندهای بسیار روایت کرده اند، و مخالفان نیز این نماز را مستحبّ می‌دانند مگر نادری از ایشان، امّا اکثر ایشان به اعتبار عداوت باطنی که با امیرالمۆمنین علیه السّلام و اقارب آن حضرت دارند، این نماز را به عبّاس عموی پیغمبر صلّی الله علیه وآله نسبت داده اند.[ ربیع الاسابیع ، ص180-181]

مرحوم علّامه‌ی مجلسی در ادامه می‌نویسد:
به سند معتبر از حضرت امام زین العابدین علیه السّلام منقول است که چون جعفر طیّار، برادر امیرالمۆمنین علیه السلام، از هجرت حبشه مراجعت نمود، روزی رسید که فتح خیبر به دست امیرالمۆمنین علیه السّلام انجام شده بود. حضرت رسول صلّی الله علیه وآله به قدر مسافت یک تیر پرتاب، به استقبال او شتافت. چون جعفر نظرش بر جمال عدیم المثال آن حضرت افتاد، مشتاقانه به جانب آن حضرت دوید. حضرت او را در بر گرفت و دست در گردن او آورد و ساعتی با او سخن گفت. پس بر ناقه‌ی غضبا سوار شد و جعفر را هم ردیف خود ساخت، و چون ناقه به راه افتاد، حضرت فرمود که: ای جعفر، ای برادر، می‌خواهی نسبت به تو بخشش بزرگی کنم؟ می‌خواهی تو را عطیّه‌ی گران‌بهایی بدهم؟ می‌خواهی تو را برگزینم؟ مردم گمان کردند که مال جزیل از غنایم خیبر به او عطا خواهد فرمود. جعفر گفت: بلی، پدر و مادرم فدای تو باد. پس حضرت نماز تسبیح را تعلیم نمود به او. [ ربیع الاسابیع ، ص181 به نقل از جمال الاسبوع]

 ثواب نماز جعفر طیّار
مرحوم علّامه‌ی مجلسی در ربیع الاسابیع می‌نویسد:
بعد از نوافل شبانه‌روزی ، نمازی به حسب صحّت سند و کثرتِ ثواب به این نماز نمی‌رسد.[ ربیع الاسابیع ، ص181]

ابوحمزه‌ی ثمالی از حضرت باقر علیه السّلام نقل می‌کند که فرمود: رسول خدا صلّی الله علیه وآله به جعفر بن ابی طالب فرمود: آیا نمی‌خواهی به تو نمازی را یاد دهم که اگر بخوانی ـ و مقدار گناهان تو به تعداد ریگ بیابان و کف دریا باشد ـ آمرزیده شوی؟ عرض کرد: بله ای رسول خدا. [ من‏لایحضره‏الفقیه، ج 1، ص552]

ابراهیم بن ابى البلاد نقل مى‏كند كه از امام رضا علیه السّلام ثواب نماز جعفر را پرسیدم، فرمود: اگر گناهان کسی که این نماز را می‌خواند به تعداد شن‌هاى بیابان و به مقدار كف دریا باشد، خداوند وی را مى ‏آمرزد! ابراهیم گفت: پرسیدم: این آمرزش، اختصاص به شیعیان دارد؟ فرمود: بله، اختصاص به شما دارد.[ ثواب الأعمال ، ص40]

اسحاق بن عمّار از حضرت صادق علیه السّلام سۆال نمود: اگر کسی نماز جعفر را بخواند، آیا خداوند همان ثوابی که رسول خدا صلّی الله علیه وآله برای جعفر بیان نمود، برای این فرد نیز می‌نویسد؟ فرمود: به خدا قسم بله![ کافی ،ج3،ص467]

حضرت صادق علیه السّلام فرمود: هر کس هر روز نماز جعفر را بخواند، کارهای بد برای او نوشته نمی شود، و به ازای هر تسبیحی که در نماز بگوید، برای او حسنه‌ای نوشته می‌شود، و درجه‌ی وی در بهشت بالا می‌رود. [ مستدرك‏الوسائل، ج6 ، ص224 به نقل از فقه الرّضا]

حضرت باقر علیه السّلام به ابوحمزه‌ی ثمالی فرمود: در هر رکعت نماز جعفر، 75 مرتبه تسبیحات خوانده می‌شود که جمعاً می‌شود 300 تسبیح در چهار رکعت. خداوند این تسبیحات را مضاعف کرده، و به ازای آن، برای تو دوازده هزار حسنه می‌نویسد که هر حسنه معادل کوه احد و بزرگ‌تر از آن می‌باشد.[ من‏لایحضره‏الفقیه، ج 1، ص553]

 کیفیت نماز جعفر طیار,طریقه خواندن نماز جعفر طیار

 نماز جعفر طیار، چهار ركعت است كه دو سلام دارد (دو تا دو ركعتی)

 

نماز جعفر طیّار را چه زمان بخوانیم؟
ابو بصیر از حضرت صادق علیه السّلام نقل می‌کند که فرمود: در هر زمان از شب یا روز که خواستی، نماز جعفر را بخوان … اگر خواستی نماز جعفر را در شب بخوان و آن را بخشی از نمازهای نافله‌ی شب خود قرار بده، و اگر خواستی این نماز را در روز بخوان و آن را بخشی از نمازهای نافله‌ی روز خود قرار بده.[ من‏لایحضره‏الفقیه، ج 1، ص554]

احمد بن علی انصاری از رجاء بن ابى ضحّاك نقل می‌کند که گفت: مأمون مرا فرستاد كه علىّ بن موسى علیه السّلام را از مدینه به خراسان بیاورم، و سفارش نمود كه من شخصاً مراقب و مواظب او باشم. هم‌چنین امر كرد كه در طول شبانه‏ روز از او جدا نشوم و محافظ او باشم تا ایشان را به نزد مأمون برسانم. لذا من پیوسته با حضرت بودم و از ایشان جدا نمى‏ شدم. به خدا قسم کسی را ندیدم كه نسبت به خداوند متعال از او متّقى‏تر باشد، و یا بیش‌تر از او یاد خدا باشد، و یا خدا ترس‌تر از وی باشد. آن حضرت هر شب چهار ركعت نماز جعفر طیّار می خواند و آن را بخشی از نماز شب محسوب می‌نمود.[ عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏2، ص180-181]

حضرت صاحب الامر علیه السّلام در یکی از توقیعات صادره فرمود: بهترین زمان برای خواندن نماز جعفر، آغاز روز جمعه می‌باشد، البته در هر زمانی که خواستی و یا هر وقتی از شب و روز که خواستی، خواندن نماز جعفر جائز است. [ وسائل‏الشیعة ،ج8 ، ص56 به نقل از احتجاج]

 

     

    حسن بن فضّال گفت: از حضرت رضا علیه السّلام درباره‌ی شب نیمه‌ی شعبان پرسیدم و عرض کردم: آیا برای این شب نمازی به غیر از نمازِ دیگر شب‌ها وجود دارد؟ حضرت فرمود: نماز واجبی برای این شب نیست، اما اگر دوست داری که در این شب عمل مستحبّی انجام دهی، تو را به نماز جناب جعفر بن ابی طالب علیه السّلام توصیه می‌کنم. [ بحارالأنوار ،ج97،ص84-85 به نقل از امالی صدوق]

    حضرت صادق علیه السّلام از پدران گرامی خویش نقل می‌کند که امیرالمۆمنین علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّی الله علیه و آله به جعفر چنین فرمود: اگر توانستی، هر روز این نماز را بخوان. اگر نتوانستی هر روز بخوانی، در هر جمعه بخوان. اگر در هر جمعه نتوانستی بخوانی، در هر ماه بخوان. اگر در هر ماه نتوانستی بخوانی، در هر سال بخوان. اگر در هر سال نتوانستی بخوانی، یک بار در عمرت بخوان. اگر چنین کنی، خداوند گناهان کبیره و صغیره، گناهان غیر عمد و عمد، و گناهان قدیم و جدید تو را می‌آمرزد. [ مستدرك‏الوسائل، ج6 ، ص223- 224 بن نقل از جعفریات/روایت مشابه: مستدرك‏الوسائل، ج6 ، ص226- 227 به نقل از نوادر راوندی]

    مکان‌های توصیه شده برای خواندن نماز جعفر طیّار
    هر کس حضرت رضا علیه السّلام یا یکی از ائمّه علیهم السّلام را زیارت کند، و نزد او نماز جعفر بخواند، برای او به ازای هر رکعت نمازی که خوانده است، ثواب هزار حجّ، هزار عمره، آزاد ساختن هزار بنده، و هزار جهاد در راه خدا هم‌راه با پیامبر مُرسل نوشته می‌شود. هم‌چنین به ازای هر قدمی که برداشته است‌، ثواب صد حج، صد عمره، آزاد سازی صد بنده در راه خدا منظور می‌شود، و برای او صد حسنه نوشته می‌شود، و از او صد عملِ بد، پاک می‌شود. [ بحارالأنوار، ج100 ،ص137-138/مستدرك‏الوسائل، ج6، ص232- 233]

     طریقه‌ی خواندن نماز جعفر طیّار
    حضرت صادق علیه السّلام فرمود: رسول خدا صلّی الله علیه و آله به جعفر بن ابی طالب علیه السّلام فرمود:

    چهار رکعت نماز می‌خوانی(دو نماز دو رکعتی)؛ در هر رکعت بعد از قرائت ـ یعنی خواندن حمد و سوره ـ 15 بار می‌گویی: «سُبْحَانَ اللهِ ، وَ الْحَمْدُ لِلهِ ، وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ ، وَ اللهُ أَكْبَر» ـ تسبحات اربعه ـ بعد به رکوع می‌روی و 10 بار تسبحات اربعه می‌گویی. بعد از برخاستن از رکوع 10 بار تسبیحات اربعه می‌گویی. در سجده‌ی اوّل 10 بار تسبیحات اربعه می‌گویی. بعد از آن که سر از سجده‌ی اوّل برداشتی 10 بار تسبیحات اربعه می گویی. در سجده‌ی دوم 10 بار تسبیحات اربعه می‌گویی و سرانجام، بعد از آن که سر از سجده‌ی دوم برداشتی 10 بار تسبیحات اربعه می گویی.[ کافی ،ج3،ص465-466]

    حضرت رضا علیه السّلام فرمود:
    در رکعت اوّلِ نماز جعفر سوره‌ی زلزال، در رکعت دوم سوره‌ی عادیات؛ در رکعت سوم سوره‌ی نصر؛ و در رکعت چهارم سوره‌ی توحید خوانده شود.[ کافی ،ج3،ص465]

     طریقه‌ی مختصر کردن نماز جعفر طیّار
    ابان گفت: از حضرت صادق علیه السلام شنیدم که می‌فرمود: هر کس عجله دارد، می‌تواند نماز جناب جعفر را بدون تسبیحات بخواند، سپس تسبیحات را در حالی که به دنبال کارهای خود می‌رود بگوید! [ وسائل‏الشیعة ،ج 8 ،ص 60 به نقل از کافی]

    حضرت صادق علیه السّلام به ابابصیر فرمود: اگر عجله داشتی، نماز جعفر را بدون تسبیحات بخوان و سپس قضای تسبیحات را به‌جا آور.[ وسائل‏الشیعة ،ج 8 ،ص60- 61]

    مرحوم آیت الله محمّد تقی موسوی اصفهانی(متوفّی 1348 ه ق) در کتاب سراج القبور می‌نویسد:
    اگر فردی کار تعجیلی دارد، جایز است که اصل نماز (جعفر) را بی‌تسبیحات بخواند، و بعد از نماز تسبیحات را بخواند ـ اگر چه در حال راه رفتن باشد .[ سراج القبور ، فصل11]

    مرحوم آیت الله میرزا محمّد باقر فقیه ایمانی(متوفّی 1370 ه ق) در کتاب فوز اکبر و پس از تأکید بر خواندن نماز جناب جعفر علیه السّلام در شب نیمه‌ی شعبان می‌نویسد:

    یک قسمِ مختصر و آسان این نماز آن است که 4 رکعت به دو سلام خوانده شود، و بعد از چهار رکعت، سی‌صد مرتبه بگویند: «سُبْحَانَ اللهِ ، وَ الْحَمْدُ لِلهِ ، وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ ، وَ اللهُ أَكْبَر».[ فوز اکبر،ص203]