همه چیز درباره احکام طلاق

 

احکام طلاق,احکام واجبات طلاق,احکام مربوط به طلاقاحکام واجبات طلاق

 

طلاق به معنی پایان قانونی ازدواج و جدا شدن همسران از یکدیگر است و در پی آن حقوق و تکالیف متقابلی که بین زوجین در هنگام ازدواج وجود داشته از میان می‌رود. طلاق معمولاً وقتی اتفاق می‌افتد که استحکام رابطه زناشویی از بین می‌رود و میان زوجین ناسازگاری و تنش وجود دارد. برای طلاق یکسری احکام وجود دارد که در ادامه مقاله به آنها اشاره نموده ایم.

انواع طلاق
الف) طلاق رجعی:
طلاقی است که به درخواست مرد جاری می شود و در آن وی موظف است تمام حقوق زن را از قبیل صداق، نفقه، پوشاک و مسکن برای مدت 100 روز (زمان عده) تأمین کند. در این نوع طلاق، مادامی که عده زن منقضی نشده باشد، مرد می تواند به زن خود رجوع کند و با رجوع مزبور، بدون تحلیل نکاح و عقد جدید، می تواند با او زندگی کند. در این حال طلاق باطل می شود. طلاق همواره رجعی است مگر در شرایطی که آن را تبدیل به بائن می نماید و در ادامه می آید. در طلاق رجعی، تا موقعی که عده زن منقضی نشده است، رابطه نکاح کاملاً قطع نشده است. بنابراین در ایام عده رجعیه، حقوق و تکالیف زوجیت تا آنجا که با ماهیت طلاق سازگار باشد، به حکم قانون باقی می ماند؛ نفقه زن به عهده شوهر است و دادگاه در صورت اختلاف باید میزان این نفقه را تعیین کند و اگر یکی از زوجین فوت کند، دیگری از او ارث می برد.

ب) طلاق باین:
طلاقی است که در آن مرد حق رجوع به زن خود را ندارد، یعنی برعکس طلاق رجعی، نمی تواند بدون جاری شدن عقدی جدید به او رجوع کند. طلاق باین در موارد زیر است:
1. طلاق دختر صغیر یعنی دختری که هنوز 9 سال تمام ندارد.
2. طلاق زن یائسه یعنی زنی که به سن نازائی (حدود 50 سالگی رسیده و دیگر نمی تواند بچه دار شود).
3. طلاق در دوران عقد یعنی پیش از انجام مراسم عروسی و در صورتی که عمل زناشویی انجام نگرفته باشد.
4. طلاق زن سه طلاقه یعنی زنی که او را سه بار متوالی طلاق داده باشند. اعم از اینکه وصلت مجدد ناشی از رجوع باشد یا نکاح جدید.
5. طلاق خلع که در آن زن به دلیل کراهتی که از شوهر خود دارد در مقابل مالی که به او می بخشد طلاق می گیرد.
6. طلاق مبارات که در آن طرفین به علت کراهتی که از هم دارند به طلاق اقدام می کنند. در طلاق مبارات، زن مالی را که کمتر از مهر او است به مرد می پردازد.

 

احکام طلاق,احکام واجبات طلاق,احکام مربوط به طلاقاحکام طلاق در اسلام

احکام طلاق
احکام شرایط طلاق:
– مردی که زن خود را طلاق می دهد، باید عاقل و بنابر احتیاط واجب بالغ باشد و به اختیار خود طلاق دهد و اگر او را مجبور کنند که زنش را طلاق دهد طلاق باطل است و نیز باید قصد طلاق داشته باشد، پس اگر صیغه طلاق را به شوخی بگوید صحیح نیست.

– زن باید در وقت طلاق از خون حیض و نفاس پاک باشد، و شوهرش در آن پاکی با او نزدیکی نکرده باشد. و تفصیل این دو شرط در مسائل آینده گفته می‌شود.

– طلاق دادن زن در حال حیض، یا نفاس در سه صورت صحیح است:
اوّل: آنکه شوهرش بعد از ازدواج با او نزدیکی نکرده باشد.
دوّم: معلوم باشد آبستن است، و اگر معلوم نباشد و شوهر در حال حیض طلاقش بدهد، بعد بفهمد آبستن بوده، آن طلاق باطل است، هرچند بهتر است رعایت احتیاط شود، گر چه با تجدید طلاق باشد.
سوّم: مرد به واسطه غائب بودن، یا هر سببی هرچند کتمان زن باشد نتواند بفهمد که زن از خون حیض و نفاس پاک است یا نه، ولی در این صورت ـ بنا بر احتیاط واجب ـ باید مرد صبر کند تا حداقل یک ماه از جدا شدنش از زن بگذرد، و بعد او را طلاق دهد.

– اگر زن را از خون حیض پاک بداند و طلاقش دهد، بعد معلوم شود که موقع طلاق در حال حیض بوده، طلاق او باطل است مگر در فرض مذکور، و اگر او را در حیض بداند و طلاقش دهد بعد معلوم شود پاک بوده، طلاق او صحیح است.

– اگر با همسرش نزدیکی کند چه پاک باشد، و چه در حال حیض باشد و بخواهد طلاقش دهد، باید صبر کند تا دوباره حیض ببیند و پاک شود، ولی زنی را که نُه سالش تمام نشده، یا معلوم است که آبستن است، اگر بعد از نزدیکی طلاق دهند اشکال ندارد، و همچنین است اگر یائسه باشد.

– اگر با زن نامحرمی به گمان این که عیال خود او است نزدیکی کند، چه زن بداند که او شوهرش نیست یا گمان کند که شوهرش می باشد باید عده نگهدارد.

– اگر با زنی که می داند عیالش نیست، زنا کند، چنانچه زن نداند که آن مرد شوهر او نیست، بنابر احتیاط واجب باید عده نگهدارد.

– اگر مرد، زنی را گول بزند که از شوهر طلاق بگیرد و زن او شود، طلاق و عقد آن صحیح است، ولی هر دو عصیت بزرگی کرده اند

– هرگاه زن در ضمن عقد با شوهر شرط کند که اگر شوهر مسافرت نماید، یا مثلا شش ماه به او خرجی ندهد، اختیار طلاق با او باشد، این شرط باطل است، ولی چنانچه شرط کند که اگر مرد مسافرت کند، یا مثلا تا شش ماه خرجی ندهد، از طرف او برای طلاق خود وکیل باشد، چنانچه پس از مسافرت مرد یا خرجی ندادن شش ماه، خود را طلاق دهد صحیح است.

– زنی که شوهرش گم شده، اگر بخواهد به دیگری شوهر کند باید نزد مجتهد عادل برود و به دستور او عمل نماید.

– پدر و جد پدری دیوانه اگر مصلحت باشد، می توانند زن او را طلاق بدهند.

– اگر پدر و جد پدری برای طفل خود زنی را صیغه کند، اگرچه مقداری از زمان تکلیف بچه جزء مدت صیغه باشد، مثلا برای پسر چهارده ساله خودش زنی را دو ساله صیغه کند چنانچه صلاح بچه باشد، می تواند مدت آن زن را ببخشد ولی زن دایمی او را نمی تواند طلاق دهد.

– اگر از روی علاماتی که در شرع معین شده، مرد دو نفر را عادل بداند و زن خود را پیش آنان طلاق دهد، دیگری که آنان را عادل نمی داند بنابر احتیاط واجب، نباید آن زن را برای خود یا برای کس دیگر عقد کند.

– اگر کسی زن خود را بدون این که او بفهمد طلاق دهد، چنانچه مخارج او را مثل وقتی که زنش بوده بدهد و مثلا بعد از یک سال بگوید: یک سال پیش تو را طلاق دادم و شرعا هم ثابت کند، می تواند چیزهایی را که در آن مدت برای زن تهیه نموده و او مصرف نکرده است از او پس بگیرد ولی چیزهایی را که مصرف کرده نمی تواند از او مطالبه نماید.

احکام عده طلاق:
– زنی که نه سالش تمام نشده است، و همچنین زنِ یائسه عدّه ندارند، یعنی اگرچه شوهر با آنها نزدیکی کرده باشد، بعد از طلاق می‌توانند فوراً شوهر کنند.

– زنی که نه سالش تمام شده است و یائسه نیست، و شوهرش با او نزدیکی کرده اگر طلاقش دهد، بعد از طلاق باید عدّه نگهدارد، و عدّه زنی که فاصله بین دو حیض او کمتر از سه ماه است، آن است که بعد از آنکه شوهرش در پاکی طلاقش داد، به‌قدری صبر کند که دوبار حیض ببیند و پاک شود، و همین که حیض سوّم را دید عدّه او تمام می‌شود و می‌تواند شوهر کند، ولی اگر پیش از نزدیکی کردن با او طلاقش بدهد عدّه ندارد، یعنی می‌تواند بعد از طلاق فوراً شوهر کند، مگر آنکه منی شوهر داخل فرج او شده باشد، که در این صورت باید عدّه نگهدارد.

– زنی که حیض نمیبیند اگر در سنّ زن‌هایی باشد که حیض میبینند، یا حیض میبیند، ولی فاصله بین دو حیض او سه ماه یا بیشتر است، چنانچه شوهرش بعد از نزدیکی با او طلاقش دهد، باید بعد از طلاق تا سه ماه قمری عدّه نگهدارد.

– ابتدای عدّه طلاق از موقعی است که خواندن صیغه طلاق تمام می‌شود، چه زن بداند طلاقش داده‌اند یا نداند، پس اگر بعد از تمام شدن عدّه بفهمد که او را طلاق داده‌اند، لازم نیست دوباره عدّه نگهدارد.

حکم شرعی دیدن فیلم مبتذل

 

حکم شرعی دیدن فیلم مبتذل,احکام شرعی دیدن فیلم های مبتذلحکم شرعی دیدن فیلم های مستهجن و غیراخلاقی

 

امروزه با گسترش شبکه مجازی و دسترسی آسان به اینترنت شاهده رواج سیل بزرگی از سایت‌ها و کانا‌های غیر اخلاقی و مستهجن هستیم و گاهی افراد از سر کنجکاوی وارد این فضاها میشوند و بعد پشیمان از این رفتارشان و جویای نظرات مراجع در خصوص حکم شرعی دیدن تصاویر و فیلم‌های مستهجن میشوند. برای دیدن پاسخ سوالتان با ما همراه باشید.

حکم شرعی دیدن فیلم های غیر اخلاقی و مبتذل:

مشاهده تصاویر و فیلم های غیراخلاقی در صورتی که موجب تحریک شده و شهوت انگیز باشند، طبق نظر همه فقها و علمای دینی حرام است، آیا می توان این فیلم ها را به قصد یادگیری اعمال زفاف نگاه کرد؟ اگر دیدن فیلم های مبتذل هیچ اثر سوئی بر فرد نداشته باشد چطور؟ دیدن فیلم هایی با تصاویر زنان و مردان عریان یا نیمه عریان همراه با همسر مجاز است یا خیر؟ این ها پاره ای از سؤالاتی هستند که ممکن است در خصوص حکم شرعی تماشای فیلم های مبتذل و غیراخلاقی برای بسیاری از افراد ایجاد شود و ما در این گزارش بر اساس احکام و استفتائات مراجع عظام تقلید به آنها پاسخ می دهیم.

نگاه حرام در شرع اسلام:
نگاه حرام در شرع مقدس عبارت است از: نگاه مرد به بدن زن نامحرم (به جز صورت و دست ها تا مچ)؛ خواه با قصد لذت و شهوت باشد یا بدون آن. همچنین نگاه به صورت و دست ها اگر با قصد شهوت یا ترس افتادن به حرام باشد. همچنین نگاه زن به مرد نامحرم (به جز صورت، گردن و دست ها و مقداری از پا)؛ خواه با قصد باشد یا بدون آن و نیز به مواضع یاد شده، اگر با قصد شهوت یا ترس افتادن به حرام باشد.

 

سوال و جواب هایی در مورد احکام شرعی دیدن فیلم های مبتذل و غیراخلاقی:
سؤال: نگاه‌کردن به تصویر زن نامحرم و بدون پوشش چه حکمی دارد؟
آیت‌الله خامنه‌ای: گاه‌کردن به تصوير زن نامحرم، حکم نگاه‌کردن به خود زن نامحرم را ندارد، بنا بر اين اگر نگاه از روى لذّت نبوده و خوف افتادن به گناه نباشد و تصوير هم متعلّق به زن مسلمانى که بيننده آن را مى‏ شناسد نباشد، اشکال ندارد و بنا بر احتياط واجب نبايد به تصوير زن نامحرم که به‌طور مستقيم از تلويزيون پخش مى‏شود، نگاه کرد ولى در پخش غيرمستقيم تلويزيونى اگر ريبه و خوف افتادن به گناه نباشد، نگاه‌کردن اشکال ندارد.

سؤال: آیا دیدن فیلمهای شهوت‏انگیز برای فرد متأهل جایز است؟
آیت‌الله خامنه‌ای: اگر ديدن آنها به قصد تحريک شهوت باشد و يا موجب تحريک آن شود، جايز نيست.

سؤال :آیا برای زن و شوهر دیدن فیلمهای ویدئویی جنسی در خانه، جایز است؟
آیت‌الله خامنه‌ای: برانگيختن شهوت توسط فيلمهاى ويدئويى جنسى جايز نيست.
آیت‌الله مکارم شیرازی: جائز نیست و غالبا آثار نامطلوبی در آینده بر زندگی مشترک آنها می گذارد.

سؤال :آیا نگاه به فیلم روابط جنسی حرام است؟
آیت‌الله مکارم شیرازی: آری، نگاه به فیلم‌های مبتذل و مفسده‌دار حرام است. این کار نوعی اشاعه فحشاء است که در قرآن از آن نهی شده است.
آیت‌الله بهجت:  چون موجب تهييج شهوت مى‌شود، جايز نيست.

سؤال :دیدن فیلمهایی که راه صحیح نزدیکی با زن باردار را آموزش می دهند، برای مردان متأهل، با توجه به اینکه باعث به حرام افتادن آنان نمیشود، چه حکمی دارد؟
آیت‌الله خامنه‌ای: ديدن اين فيلم‏ها که هميشه بانگاه شهوت برانگيز همراه است، جايز نيست.
آیت الله سیستانی: نگاه کردن به نقاشی های مبتذل به منظور یادگیری نحوه جماع با همسر و تنوعات در مقاربت های جنسی برای مردی که ازدواج کرده است و می خواهد تنوعی در جماع با همسرش در زمینه مقاربت جنسی داشته باشد حتی اگر بدون شهوت باشد بنابر احتیاط واجب جایز نیست.
آیت الله بهجت: دیدن فیلم روابط جنسی که بدن زنان هرزه عریان است، چون موجب تهییج شهوت مى‌شود، جایز نیست

سؤال: نظر به بخش هاى مستهجن و وقيح فيلم‌ها براى كسى كه آن ها را سانسور و اصلاح مى‌كند، چه حكمى دارد؟
آیت الله خامنه‌ای: دیدن فیلمها اگر به منظور اصلاح فیلم و حذف تصاویر فاسد و گمراه‏کننده آنها باشد اشکال ندارد به شرط اینکه کسى که اقدام به این کار مى‏کند مصون از افتادن به حرام باشد.
آیت الله بهجت: سانسور كردن ضرورت نيست، چون مى  توانند اصلاً آن را پخش نكنند.

سؤال: دیدن فیلم مستهجن به تجویز پزشک چه حکمی دارد؟
آیت‌الله مکارم شیرازی: در صورتیکه به تجویز پزشک حاذق متدین تنها راه درمان باشد به مقدار ضرورت مانعی ندارد.

حکم شرعی اهدای تخمک

 

حکم شرعی اهدای تخمک,احکام شرعی اهدای تخمک,حکم اهدای تخمکحکم شرعی اهدای تخمک از نظر مراجع

 

پیشرفت علم امروزه به کمک زوج های نابارور آمده و راه های گوناگونی را از لقاح خارج رحم گرفته تا استفاده از بانک نطفه و اهدای تخمک در اختیار آنها می‌گذارد تا از موهبت پدر و مادر شدن بهره ببرند و لذت داشتن فرزند را تجربه کنند. یکی از راه ها برای زوجینی که به علت نداشتن تخمک از امکان باروری محروم هستند اهدای تخمک می باشد که در ادامه این مقاله به حکم شرعی اهدای تخمک اشاره شده است.

اهدای تخمک چیست؟
در سال های نه چندان دور هنگامی که زوجی برای بچه دار شدن اقدام می کردند و نتیجه نمی گرفتند، یا به شرایط بی فرزندی عادت می کردند و یا جدا می شدند و یا فرزند شخص دیگری را به عنوان فرزند خود بزرگ می کردند.

 

در بعضی موارد، علل ناباروری به گونه ای نیست که با تجویز دارو یا روش های پیشرفته درمان ناباروری بتوان آنها را رفع کرد، برای مثال در بعضی زنان به خاطر سن بالا، یائسگی زودرس و اختلالات دیگر، علیرغم سالم بودن ارگان های باروری، به علت نداشتن تخمک از امکان باروری محروم هستند. در این افراد تنها راه باروری، دریافت تخمک اهدایی از یک داوطلب زن است.

 

در محیط آزمایشگاه تخمک اهدایی توسط اسپرم های مرد که همسر گیرنده تخمک است لقاح می یابد و جنین حاصله از این لقاح در رحم زن نابارور منتقل می شود.

حکم شرعی اهدای تخمک از نظر مراجع تقلید:
 آیت الله العظمی خامنه ای:
اگر مردى‌، همسرش قدرت تخمك‌گذارى ندارد، جايز است اسپرم خود را با تخمك زن اجنبى در خارج از رحم تلقيح مصنوعى كند و سپس نطفه لقاح يافته را به رحم همسر خود منتقل كند به شرط اينكه از مقدمات حرام اجتناب شود، و كودكى كه از اين راه متولد مى‌‌شود ملحق به صاحب اسپرم و تخمك مى‌‌باشد و الحاق آن به صاحب رحم مشکل مى‌‌باشد لذا بايد نسبت به احکام شرعى مربوط به نسب، احتياط رعايت شود.

آیت الله شبیری زنجانی:
به طور کلی لقاح تخمک و اسپرم غیر زن و شوهر- ولو در خارج رحم – حرام است ولی اگر بین آنها به طریق شرعی زوجیت – ولو موقت – حاصل شود و لقاح صورت گیرد، اشکالی ندارد.

 

سوال های شرعی در خصوص اهدای تخمک:
سوال: از آنجایی که در انجام لقاح آزمایشگاهی، جهت آبستنی مصنوعی، گرفتن اسپرم (نطفه) از شوهر و نیز برداشت تخمک از تخمدان زن ضرورت دارد، نظر مبارک حضرت عالی در موارد ذیل چیست؟
۱ـ برداشت تخمک از تخمدان با هدایت سونوگرافی(۱) از طریق مهبل (واژن) زن، که این کار توسط متخصص زنان و در اتاق عمل، تحت شرایط کاملاً استریل (بهداشتی) و با ضرورت نگاه به عورت زن انجام می پذیرد.
۲ـ برداشت تخمک با هدایت سونوگرافی، ولی از طریق لاپاراسکوپی(۲) که مستلزم نگاه به عورت زن نیست. شایان ذکر است در سال های اخیر به خاطر پرخطر و پرهزینه بودن، از این روش استفاده نمی شود.
پاسخ: در تمامی موارد عمل مذکور فی نفسه اشکال ندارد، ولی واجب است از مقدمات حرام مانند لمس و نظر اجتناب شود. (آیت الله العظمی خامنه ای)
پاسخ: با اجتناب از لمس و نگاه حرام، چنان عملی مانع ندارد اما این که مادر جنین کدام است؟(صاحب تخمک و یا رحم) در احتمال وجود دارد و بنابر احتیاط واجب هر دو جانب احتیاط را رعایت کنند. (آيت الله العظمی سیستانی)

 

******

سوال: تخمک های زنی ضعیف می باشد و لذا فرزندان ناقص الخلقه ای به دنیا می آورد. آیا جایز است تخمک زن دومی را در آزمایشگاه با اسپرم شوهر زن اول لقاح دهند و سپس جنین را به رحم زن اول منتقل نمود؟
پاسخ: فی نفسه منعی ندارد.   (آیت الله العظمی خامنه ای)

 

آیا جایز است در نماز، قسمتی از یک دعا یا زیارتنامه خوانده شود؟

خواندن دعا در نماز,خواندن دعا در قنوت,خواندن دعا در سجده

 

در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است که فرمودند: «الْقُنُوتُ فِی الْفَرِیضَةِ الدُّعَاءُ وَ فِی الْوَتْرِ الِاسْتِغْفَارُ؛ در قنوت نمازهای واجب، دعا کنید و در نماز وتر نافله شب، استغفار نمایید.

آیا جایز است در قنوت یا رکوع و سجده نماز، قسمتی از یک دعا یا زیارتنامه را خوانده شود؟
پاسخ اجمالی
خواندن دعا مانعی ندارد و در زیارت‌نامه، اگر بخشی از آن باشد که مخاطب آن، خداوند است، اشکالی ندارد، ولی خواندن فرازهایی از زیارات که مخاطب آنها مخلوقات(هرچند امامان و معصومان) باشند در نماز جایز نیست و موجب باطل‌شدن آن خواهد شد.

ضمائم:
پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
اگر خطاب به خداوند متعال باشد، اشکال ندارد.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):
خواندن دعا مانعی ندارد، ولی زیارت‌نامه اگر موجب کلام آدمی شود – مثل اینکه سلام داده شود- در نماز جایز نیست و موجب بطلان نماز است و فرقی از این جهت بین نماز مستحب و واجب نیست.

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
دعا و درخواست از حضرت حق در نماز بلامانع است ولی خواندن غیر خداوند در نماز جائز نیست.

حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
خواندن هر آنچه که ذکر یا دعا یا قرآن باشد، در همه جای نماز جایز است؛ البته خواندن قرآن در رکوع و سجده مکروه است. بنابراین خواندن بخش‌هایی از زیارت‌نامه که حاوی دعا یا ذکر یا قرآن باشد، در نماز اشکال ندارد؛ البته دقت شود در قنوت نماز خواندن عبارتی که ذکر یا دعا باشد، لازم است و بدون آن، قنوت صحیح نخواهد بود. همچنین گفتن ذکری که حاوی تسبیح خدا باشد، از واجبات سجده و رکوع است؛ مثلاً همین مقدار که در رکوع یا سجده یک بار بگوید: «سبحان الله» کافی است.

 

دعاهایی که خواندن آنها در قتوت و سجده مستحب است:

دعا در سجده پایان نماز
در این مطلب به دعا هایی اشاره می شود که جزو بهترین دعا های در سجده و در پایان نماز است.
در سجده، خواندن این دعاها سفارش می شود:
* «یا لطیف ارحم عبدک ضعیف، یا جلیل ارحم عبدک الذلیل»
* «یا ولی العافیه، اسئلک العافیه، عافیه الدّین و الدنیا و الاخره، بجاهِ محمّـد و عترته الطاهره صلواتک علیه اجمعین»؛
* «اللهم انی اسئلک الراحه عند الموت و المغفره بعد الموت و العفو عند الحساب».
* «یا من له الدنیا و الاخره ارحم من لیس له الدنیا و الاخره»؛
* «رب اغفر و ارحم و تجاوز عما تعلم انک الاعزّ الاجلّ الاکرم»؛
* «یا خیر المسوولین و یا خیر المعطین، الرزقنی و ارزق عیالی من فضلک فاِّنک ذوالفضل العظیم».

**دعاهایی برای قنوت
قنوت در رکعت دوم نمازهای واجب و مستحب، یکی از سنت های نبوی و مستحبات مؤکد مذهب تشیع است. «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَأَلْتُهُ عَنِ الْقُنُوتِ فَقَالَ فِی کلِّ صَلَاةٍ فَرِیضَةٍ وَ نَافِلَةٍ؛ امام صادق علیه السلام در جواب پرسش گری که از قنوت پرسیده؛ می فرمایند: هر نماز واجب و مستحب قنوت دارد. و ترک آن را موجب کامل نبودن نماز می داند. مَنْ تَرَک الْقُنُوتَ رَغْبَةً عَنْهُ فَلَا صَلَاةَ لَهُ؛ کسی که از روی بی میلی قنوت را رها کند، نمازش کامل نیست»

در روایت دیگری آمده: «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام اقْنُتْ فِی کلِّ رَکعَتَینِ فَرِیضَةٍ أَوْ نَافِلَةٍ قَبْلَ الرُّکوعِ؛ در رکعت دوم نماز مستحبی و واجب، قنوت بخوان»

امام باقر علیه السلام قنوت را از سنت های نبوی به حساب آورده و در مورد فراموش کردن قنوت که مورد سؤال واقع شدند؛ فرمودند: «رَجُلٌ نَسِی الْقُنُوتَ فَذَکرَهُ وَ هُوَ فِی بَعْضِ الطَّرِیقِ فَقَالَ یسْتَقْبِلُ الْقِبْلَةَ ثُمَّ لْیقُلْهُ ثُمَّ قَالَ إِنِّی لَأَکرَهُ لِلرَّجُلِ أَنْ یرْغَبَ عَنْ سُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و اله  أَوْ یدَعَهَا؛ کسی که قنوت را فراموش کرد؛ حتی اگر در راه باشد رو به قبله بایستد و آن را به جا آورد. سپس فرمودند: من خوش ندارم کسی از سنت رسول الله صلی الله علیه و اله  روی گردان و آن را ترک نماید»

در دعاهای قنوت، کیفیت دعا و نوع دعا را هم مشخص کرده اند. در روایتی آمده است که در قنوت روز جمعه، تمجید خدا و صلوات بر پیامبر و اهل بیت علیهم السلام و دعا برای فرج باشد.

یا در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است که فرمودند: «الْقُنُوتُ فِی الْفَرِیضَةِ الدُّعَاءُ وَ فِی الْوَتْرِ الِاسْتِغْفَارُ؛ در قنوت نمازهای واجب، دعا کنید و در نماز وتر نافله شب، استغفار نمایید.

مستحب است در قنوت نماز این ذکر خوانده شود: «لا اله الا الله الحلیم الکریم لا اله الا الله العلى العظیم سبحان الله رب السموات السبع و ربّ الارضین السبع و ما فیهن و ما بینهن و ربّ العرش العظیم و الحمد للّه ربّ العالمین» و نیز آیه شریفه: «ربّنا اغفرلى و لوالدىّ و للمؤمنین یوم یقوم الحساب». هم چنین آیه شریفه: «رَبّنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمه انک انت الوهّاب».

حکم شرعی بلند کردن ناخن ها

 

حکم شرعی بلند کردن ناخن ها,حکم بلند کردن ناخن ها,حکم شرعی بلند شدن ناخن هاحکم شرعی بلند گذاشتن ناخن ها

 

ناخن، عضوی از بدن است که نیاز به بهداشت و مراقبت ویژه ای دارد. بلند کردن ناخن دستها در بين بسياری از زنان رواج پيدا کرده است. و سوالات زیادی در مورد حکم شرعی بلند کردن ناخن ها پرسیده شده است که در ادامه نظر مراجع تقلید در این خصوص را جویا شده ایم.

سوال و جواب ها در خصوص حکم بلند کردن ناخن ها:
آيا بلند كردن ناخن توسط بانوان اشكال دارد؟
نظر آيت الله خامنه ای: صرف بلند گذاشتن ناخن اشكالي ندارد. در روايات توصيه شده كه خانم ها اندكي از ناخن خود را بلند نگه داند و آقايان ناخن را كوتاه نمايند. در روایتی از پيامبر گرامي اسلام (صلي الله عليه و آله و سلم) رسيده است: «قال للرجال قُصُّوا اظافیرکم و للنساء اُتْرُکْنَ فانه اَزْینْ لَکُنَّ؛[كافي۶-۴۹۲] به مردان فرمود: ناخن‌های خود را کوتاه کنید و به زنان فرمود: ناخن‌های خود را بلند نگه دارید که بری شما زیبا‌تر است». البته به شرطی که ناخن بلند خانم انگشت نما و غیر متعارف نباشد، در این صورت باید از دید نامحرم پوشاند.

آیت الله هادوی تهرانی: اشکالی ندارد

بلند گذاشتن بیش از حد ناخن های دست که علاوه بر منافات داشتن با اصول بهداشتی، نوعی تقلید از بیگانگان محسوب می گردد، چه صورت دارد؟
حضرت آیت الله صافی گلپایگانی: عنوان تقلید از بیگانگان و تشبه به آنها جایز نیست.

حضرت آیت الله فاضل لنکرانی: بر مؤمنین شایسته نیست که از فرهنگ بیگانگان تقلید کرده یا اصول بهداشتی را نادیده بگیرند. اگر تشبّه به کفار باشد، اشکال دارد.

حضرت آیت الله بهجت: خوب نیست.

حضرت آیت الله تبریزی: بلند گذاشتن ناخن برای مردان مکروه است و اگر زیر ناخن مقداری چرک جمع شود که مانع وصول آب شود، برای وضو و غسل اشکال دارد.

اگر ناخنهای انگشتان دست یک خانم (بدون اینکه تزئین شده باشد) بلند باشد آیا باید از نامحرم پوشیده شود ؟
آیت الله العظمی سیستانی: لازم نیست

حجت الاسلام فلاح زاده: بلند بودن ناخن خانم­‌ها اشکال ندارد اما به شرط اینکه غیرمتعارف نباشد که انگشت‌نما شوند؛ به هر حال اگر زینت محسوب شود باید از نگاه نامحرم بپوشانند.

حکم بلند بودن ناخن در وضو چیست؟
اگر ناخن از حدّ معمول بلندتر باشد و زير آن مقدارى که از حدّ معمول بلندتر است چرکى باشد که مانع رسيدن آب به ناخن است، بايد برطرف کند و اگر ناخن بلند نباشد، چرک زير آن مانعى ندارد.

 

نفرین و دعا برای مرگ کسی، چه حکمی دارد؟

نفرین,احکام نفرین,نظر مراجع درباره نفرین

نفرین واکنشی است با آثار و تبعات سخت و شدید

 

نفرین تنها یک واکنش بی تأثیر و حرف مفت نیست، بلکه واکنشی است با آثار و تبعات سخت و شدید که شخص باید مواظب باشد گرفتار آن نشود.

نفرین و دعا برای مرگ کسی از جمله والدین، چه حکمی دارد؟

برای آن دسته از دشمنان اسلام که هیچ امید برای هدایت آنان نیست، می‌توان لعن و نفرین فرستاد، اما در غیر این موارد، بویژه در ارتباط با درگیری‌ها و دلگیری‌های شخصی نفرین و آرزوی مرگ کار شایسته‌ای نیست، به خصوص نفرین علیه والدین که حق بزرگی بر گردن فرزند دارند، بلکه برخی مراجع این کار را نوعی عاق والدین و بی‌احترامی به آنان شمرده و آن‌را جایز نمی‌دانند.

 

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

1. نفرین کردن فی نفسه کار خوبی نیست، ولی نفرین بر دشمنان اسلام، اشکال ندارد.

2. در فرض مذکور کار شایسته‌ای نیست، و بهتر است برای هدایت دیگران دعا کنید.

 

حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):

چنین دعایی عقوق والدین است و حرام است.

 

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

نفرین فرد، اهانت و بی‌احترامی به اوست لذا در مورد والدین جایز نیست.

 

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

دعا به نحوی که در سؤال آمده صحیح نیست و همیشه برای دیگران از خداوند متعال خیر و عافیت و هدایت و ارشاد و رفع مشکلات بخواهید.

 

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

هرگز نفرین به کسی نکنید و به همه دعای خیر کنید.

 

حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):

سزاوار است دعا به خیر باشد.

 

نفرین و آثار آن

نفرین تنها یک واکنش بی تأثیر و حرف مفت نیست، بلکه واکنشی است با آثار و تبعات سخت و شدید که شخص باید مواظب باشد گرفتار آن نشود.

خداوند در آیات 88 تا 90 سوره یونس و نیز 71 تا 72 سوره دخان، تباهی اموال و بهره نبردن از آنها را از پیامدهای نفرین می شمارد و در این آیات گزارش می کند که چگونه نفرین حضرت موسی(ع) موجب شد تا فرعون و فرعونیان نتوانند از همه نعمت ها و مواهبی که در اختیار داشتند بهره ببرند و خود و اموالشان تباه شود.

 

سرگردانی انسان ها نیز از آثار نفرین است. اگر انسان کاری کند که نفرین حقی او را بگیرد، ممکن است در زندگی گرفتار سرگردانی شود، چنان که دعای بد و نفرین حضرت موسی(ع) موجب سرگردانی یهودیان به مدت چهل سال شد. (مدثر، آیات 42 تا 62)

 

قساوت قلب و سنگدلی نیز از آثار و پیامدهای نفرین است. (یونس، آیات 88 تا 09) همچنین هلاکت و نیستی (مومنون، آیات 32 تا 72 و قمر، آیات 9 تا 61) از دیگر آثار نفرین حق و اهل حق است.

 

توجه به چند نکته: 

1- به طور کلی نفرین نمودن نسبت به دوستان و اطرافیان کار پسندیده ای نیست. انبیا و اولیا الهی جز در موارد نادری که مجبور می شدند، قوم خویش را نفرین نمی نمودند. ایشان در اغلب موارد حتی نسبت به کسانی که به ایشان ستم روا می داشتند و از پذیرش هدایت روی بر می تافتند، دعا می نمودند و از خدای متعال برای آنها هدایت و مغفرت می خواستند.

 

2- نفرین در حقیقت نوعی انتقام گیری از کسی است که ستمی از او به ما رسیده است. در فرهنگ اسلام عفو و بخشش و رحمت بر خشم و غصب و انتقام خصوصا نسبت به مؤمنین و نزدیکان ترجیح داده شده است. در عفو لذتی است که در انتقام نیست، همان گونه که رحمت الهی برغضبش سبقت دارد (سبقت رحمته غضبه).

 

3- نفرین نوعی دعا است ولی دعا برای دور شدن کسی از خیر و رحمت و سعادت است و اگر شرایط دعا در آن جمع باشد و نفرین به جا و به مورد باشد این دعا نیز با خواست خداوند اجابت می گردد.

 

4-كسى كه ظلم مى ‏كند چه بسا در همین دنیا كیفر آن را ببیند. اما اولاً؛ همه كسانى كه ظلم كرده ‏اند كیفر آن را در این دنیا نمى ‏بینند و به عللى از جمله به جهت كارهاى خوبشان، كیفر ظلم آنان به تأخیر مى ‏افتد و احیاناً در عوالم پس از مرگ كیفر آن را خواهند دید. ثانیاً؛ دیدن كیفر و جزاى بعضى از گناهان در این دنیا، ممكن نیست. مثلاً كسانى كه افراد زیادى را در جنگ‏ها و یا بمباران‏هاى اتمى و شیمیایى كشته ‏اند، چگونه مى‏ توان آنان را به كیفر واقعى اعمالشان رساند.

 

حکم شرعی تقلب در امتحانات

 

حکم شرعی تقلب در امتحانات,احکام تقلب در امتحانات,احکام شرعی تقلب در امتحاناتاحکام شرعی در خصوص تقلب در امتحانات

 

با توجه به نزدیک شدن به ایام امتحانات مدرسه و دانشگاه حکم شرعی و نظر مراجع تقلید در خصوص تقلب در امتحانات را برای شما کاربران گرامی گردآوری نموده ایم.

حکم شرعی تقلب در امتحان:
خونسردترین و بی خیال ترین آدما هم با استرس قبل از امتحان آشنایی دارند. خب هرکس یک جور با این اضطراب کنار می آید. اما آخرین راه، راه در رو است. آخرین راه در رو راهی مشترک است بین همه آنها که درس نخوانده اند یا درس خوانده اند و استرس دارند؛ تقلب کردن. پیر و جوان هم ندارد. همه آن را می شناسند و تا حرفش پیش می آید با لبخندکی گوشه ی لب یک خاطره از تقلب روزهای دور و نزدیک رو می کنند. اما شاید خیلی از افراد در خصوص حکم شرعی تقلب کردن ندادند که در مقاله زیر نظر مراجع بزرگ در خصوص حکم شرعی تقلب در امتحان را جویا شده ایم.

تقلب در امتحانات چه حکمی دارد؟
نظر تمامی مراجع: تقلب در امتحان، غیرقانونی و حرام است.

بعضى از بچه ها که سنشان کم است و در امتحانات تقلب مى کنند و یا کسانى که عمدا تقلب مى کنند، حکمشان چیست؟
آیت الله بهجت: زمینه سازى شود تا اطفال ـ هر چند تکلیف ندارند ـ به این کار عادت نکنند و افراد بالغ هم ـ در صورتى که تضییع حق دیگرى در آن باشد گناه کار هستند.

اگر دانش آموز یا دانشجویی در امتحانات با تقلب نمره قبولی کسب کند و به مرحله ی بالاتر برود و از مزایای آن استفاده کند، حکم استفاده از این مزایا چیست؟
آیت الله خامنه‌ای: تقلب حرام است، ولی اگر تخصص و مهارت لازم را برای کاری که برای آن استخدام شده دارد و مقررات استخدام رعایت شده، استخدام و دریافت حقوق اشکال ندارد.

آیت الله فاضل لنکرانی (ره): مشکل است، شرعاً نمی تواند از این مزایا استفاده کند.

آیت الله بهجت: باید جبران کند آن درس را.

آیت الله صافی گلپایگانی: تقلب در هر امری جایز نیست.

آیت الله مکارم شیرازی: در صورتی که در یکی دو ماده ی درسی تقلب کرده باشد، هرچند کار خلاف کرده، ولی مدرک گرفته شده و ادامه ی تحصیل و استخدام با آن مدرک اشکال ندارد.

اگر کسی در کنکور تقلب کند و حق کسی را ضایع نماید، چون قبول نمی شد و کس دیگری جایش می آمد، چگونه باید جبران کند و حلالیت بطلبد؟
آیت الله خامنه‌ای: تقلب حرام است و توبه کافی است.

آیت الله مکارم شیرازی:باید انصراف دهد تا نفر بعد جایگزین او شود.

تقلّب در سرجلسه امتحان، چه طرف دوّم راضى نباشد و چه طرفین راضى باشند.آن هم درمدرسه یا مکانى که توسط بیت المال مسلمین هزینه مى شود، چه حکمى دارد؟
آیت الله مکارم شیرازی: تقلّب در امتحانات جایز نیست، خواه در اماکن مربوط به بیت المال باشد یا اماکن دیگر و خواه طرفى که از او مى گیرد راضى باشد یا نه، ولى تقلّب در انجام تکالیف، زیانش متوجّه خود اوست و در صورتى که در نمره هاى امتحانى تأثیرى نداشته باشد، حرام نیست، مگر این که بگوید خودم نوشته ام که از باب دروغ حرام مى شود

اگر استاد امکان تقلب را فراهم کند، مثلاً حین امتحان از جلسه کاملاً خارج شود، نوشتن از روی کتاب اشکال دارد؟  
تقلب در امتحان، به هر شکل ممکن حرام است.

 

احکام غیبت و پرسش و پاسخ هایی درباره آن

احکام غیبت,غیبت,حکم غیبت کردن

پس از غیبت کردن، توبه و پشیمانی از آن واجب است

 

پس از واقع شدن غیبت، توبه و پشیمانی از آن واجب است و احتیاط مستحب آن است که از غیبت شده، اگر فسادی بر آن مترتب نگردد، حلالیت بطلبد و یا برای او استغفار کند.

غیبت چیست؟

غیبت عبارت است از پرده درى و بدگویى نسبت به حیثیت و آبروى افراد، یعنی در غیاب شخصى کارهاى بد و ناپسند شخصی و یا عیوب و نقائص جسمى و اخلاقى او را به گونه اى براى دیگران بازگو کنند که اگر به گوششان برسد، ناراحت شوند.

 

حکم غیبت کردن پشت سر مرده 

گاه تصوّر می‌شود که مفهوم غیبت[1] و همچنین روایاتى که درباره غیبت وارد شده ناظر به افراد زنده است و مردگان را شامل نمی‌شود، و غیبت کردن پشت سر مرده اشکالى ندارد، ولى این اشتباه بزرگى است؛ زیرا طبق روایات؛ احترام مرده مسلمان همچون احترام زنده او است.[2]

 

بلکه می‌توان گفت؛ غیبت مرده از جهاتى زشت‌تر و ناپسندتر است؛ زیرا زندگان ممکن است روزى غیبت را بشنوند و به دفاع از خود برخیزند، ولى مرده هرگز قادر به دفاع از خود نیست، به علاوه؛ شخص غیبت کننده ممکن است افراد زنده را ببیند و از آنها حلیّت بطلبد ولى در مورد مردگان این مطلب هرگز صدق نمی‌کند.[3]

 

بنابر این، سخن گفتن به بدی، پشت سر مردگان، مورد تأیید اسلام نمی‌باشد و گناه است. وقتی ما در نماز میت با آن‌که شاید بدی‌هایی را هم از مرده بدانیم، می‌گوییم: «لا نعلم منه الا خیرا» (جز خیر از او نمی‌دانیم).[4] از این‌رو؛ سزاوار نیست بعد از این سخن در نماز میت، سر سخن از بدی‌های انسان مرده باز شود.

 

در این موارد غیبت واجب است

انسان با این که حق ندارد به صرف این که گمان بدى نسبت به کسى پیدا کرده است، بى جهت از او غیبت کند و حتى حق ندارد گمان بد هم درباره مسلمان ببرد، اما آن جایى که پاى مصالح اجتماعى در میان است و ـ مثلا ـ قرار است فرد ناصالحى مسؤولیت مهمى را عهده دار شود، نه تنها غیبت حرام نیست، بلکه واجب نیز هست.

 

در کتاب هاى فقهى و اخلاقى به این نکته تصریح شده که از جمله موارد وجوب غیبت، زمانى است که فردى فاقد صلاحیت قصد دارد زمام امور مسلمانان را به دست بگیرد. در این گونه موارد باید افشاگرى کرد و عدم صلاحیت چنین فردى را به مردم گوشزد نمود; چرا که در غیر این صورت به اسلام و مصالح مسلمانان خیانت مى شود. اگر راه جلوگیرى از فساد شخصى، منحصر به غیبت باشد، غیبت از او واجب است.

 

 

یکى از جاهایى که غیبت احتمال وجوب دارد، آن جایى است که نهى از منکر جز از راه غیبت ممکن نباشد. مثلا، در محله اى که شخص فاسدى براى ناموس مردم مزاحمت ایجاد مى کند و مفاسد دیگرى نیز دارد، اگر بدانیم که تنها در صورت غیبت از او، دست از کارش برمى دارد، غیبت واجب خواهد بود.

 

پرسش و پاسخ هایی درباره غیبت 

مرز میان إنتقاد وغیبت ازفردی(مثل استاد)،کجاست؟

هدف از غیبت بیان عیب و نقص افراد است و هدف از انتقاد اصلاح و بهبود شرایط و اوضاع است و میان این دو تفاوت بسیار است. غیبت مربوط به شخصیت حقیقی افراد است و انتقاد مربوط به شخصیت حقوقی ایشان می باشد.

 

در بین بعضی از مردم مرسوم است که وقتی می خواهند نشانی شخصی را بدهند، مثلاً می گویند: «همان که قدش کوتاه است» یا «شکمش بزرگ است» و مانند این تعبیرات، اگر آن فرد را بشناسیم و بدانیم که با این حرفها ناراحت می شود، آیا غیبت محسوب می شود؟

در صورتی که این صفات در عرف، جنبه مذمت داشته باشد، جایز نیست.

 

غیبت هایی که در دوران گذشته انجام شده است و در حال حاضر دسترسی به آن افراد نداریم چه کار باید کرد یا چه حکمی دارد؟

وظیفه شما توبه است و چیز دیگری لازم نیست.

 

آیا انتقاد از استاد در مورد روش درس دادن وی ویا اخلاقیات وی غیبت است؟ اگر بعد از کلاس به دیگران بگوییم که استاد فلان مطلب را غلط گفته آیا غیبت است؟

انتقاد با غیبت تفاوت دارد زیرا انتقاد بیان اشکالات در حضور خود شخص و به خود او است و هدف اصلاح و تقویت کار و برنامه و روش است نه بیان عیب و نقص. اگر مطمئن باشید که استاد مطلبی را غلط گفته است و هدف جلوگیری از اشتباه باشد نه بیان نقص و عیب اشکالی ندارد.

 

آیا غیبت در مورد پدر ومادر جائز است؟

در مورد حرام بودن غیبت فرقی میان غیبت پدر و مادر و دیگران وجود ندارد.

 

اگر برای شاهد مثال کسی را به بدی یاد کنیم،در حالی که نیّتمان خیراست واین کار هم سودمند است،آیا این کارهم غیبت حساب میشود وحرام است؟

صرف نیت خبر داشتن مجوز غیبت کسی نیست مگراین که کمک به او و نجات او منحصر در غیبت کردن او باشد.

 

شرایط قسم خوردن و احکام شکستن قسم

قسم,شرایط قسم خوردن,احکام قسم خوردن

کسی که قسم می‌خورد باید بالغ و عاقل باشد

 

قسم‌هایی که معمولاً از روی عادت برای امور عادی و کم‌ارزش‌، بر زبان جاری می‌گردند، در عین حال که نامطلوب و شایستة پرهیز هستند لغو و بی‌اعتبار شمرده شده و اسلام هیچ گونه عقوبتی را چه دنیوی و چه اخروی بر آن مترتب نمی‌سازد.

قسم خوردن

از دیدگاه اسلام‌، سوگند یاد کردن عملی ناپسند بوده و اجتناب از آن بسیار مطلوب و پسندیده می‌باشد، اما متفاوت بودن حالات انسان به هنگام قسم خوردن از یک سو و انگیزه‌های مختلف جهت قسم خوردن از سوی دیگر، موجب برخورد متفاوت قرآن کریم با انواع سوگندها شده است به بیانی واضح‌تر، خداوند متعال در قرآن کریم آیه ۲۲۴ از سوره بقره مسلمین را از هر نوع سوگندی حتی به منظور نیکی و تقوی و اصلاح بین مردم برحذر داشته و سپس در آیه ۲۲۵ از همان سوره با تقسیم سوگندها به سوگند لغو و سوگند جدّی‌، سوگند لغو را فاقد اثر جزایی و فقهی و سوگند جدی را موضوع احکام فقهی و اثرات وضعی قرار داده است‌.

شرایط قسم خوردن
قسم خوردن دارای شرایطی است، که عبارت است از:
1. کسی که قسم می‌خورد باید بالغ و عاقل باشد (و اگر می‌خواهد راجع به مال خودش قسم بخورد باید در حال بلوغ سفیه نباشد و حاکم شرع او را از تصرّف در اموالش منع نکرده باشد) و از روی قصد و اختیار قسم بخورد پس قسم خوردن بچه و دیوانه و مست و کسی که مجبورش کرده‌اند، درست نیست و همچنین است اگر در حال عصبانی بودن بی قصد قسم بخورد.

2. کاری را که قسم می‌خورد انجام دهد، باید حرام و مکروه نباشد و کاری را که قسم می‌خورد ترک کند، باید واجب و مستحبّ نباشد و اگر قسم بخورد که کار مباحی را بجا آورد، باید ترک آن در نظر مردم بهتر از انجامش نباشد و نیز اگر قسم بخورد که کار مباحی را ترک کند باید انجام آن در  نظر مردم بهتر از ترکش نباشد.

3. به یکی از اسامی خداوند عالم قسم بخورد که به غیر ذات مقدس او گفته نمی‌شود مانند «خدا» و «الله» و نیز اگر به اسمی قسم بخورد که به غیر خدا هم می‌گویند ولی به قدری به خدا گفته می‌شود که هر وقت کسی آن اسم را بگوید، ذات مقدّس حق در نظر می‌آید، مثل آن که به خالق و رازق قسم بخورد صحیح است. بلکه اگر به لفظی قسم بخورد که بدون قرینه، خدا به نظر نمی‌آید ولی او قصد خدا را کند بنابر احتیاط باید به آن قسم عمل نماید.

4. قسم را به زبان بیاورد و اگر بنویسد یا در قلبش آن را قصد کند صحیح نیست ولی آدم لال اگر با اشاره قسم بخورد صحیح است.

5. عمل کردن به قسم برای او ممکن باشد و اگر موقعی که قسم می‌خورد ممکن باشد و بعد تا آخر وقتی که برای قسم معین کرده عاجز شود یا برایش مشقت داشته باشد، قسم او از وقتی که  عاجز شده به هم می‌خورد.[1]

حکم شکستن قسم از نظر مراجع عظام
امام خمینی (ره)
آزاد کردن یک بنده یا اطعام ده مسکین یا پوشاندن آن ها اگر قدرت ندارد و نمی تواند سه روز روزه بگیرد.
تحریر الوسیله، نشر اسلامی ج۲، ص ۱۱۰، اول بحث کفارات و ص ۱۰۲ م ۱۶

 

احکام روزه زن مستحاضه

احکام روزه زن مستحاضه,احکام روزه بانوان,لکه بینی و روزه

استحاضه و روزه

 

استحاضه روزه را باطل نمیکند، و خانم مستحاضه واجب است روزه ماه رمضان را بگیرد و همچنین می تواند قضای روزه را در ایام استحاضه انجام دهد، البته اکثر مراجع فرموده اند برای اینکه روزه اش صحیح باشد باید به وظیفه خود عمل کند.

استحاضه چيست؟

يكى از خونهايى كه از زن خارج مى شود، خون «استحاضه» است. و زن را در اين هنگام «مُستحاضه» مى گويند.

 

هر خونى كه خانم ها قبل از بلوغ يا بعد از يائسگى مى بينند يا خونى كه از 3 روز كمتر ديده مى شود يا خونى كه از 10 روز بيشتر مى شود (كه در اين حالت مى تواند مقدارى حيض باشد)، استحاضه است؛ در صورتى كه خون زخم و خون نفاس نباشد.

 

خون استحاضه در بيشتر اوقات زردرنگ و سرد است، بدون فشار و سوزش بيرون مى آيد و غليظ نيست، ولى ممكن است گاهى سياه يا سرخ، گرم و غليظ باشد و با فشار و سوزش بيرون آيد.

 

استحاضه سه قسم است:

1 – استحاضه قليله: يعنى خون فقط روى پنبه اى را كه زن داخل فرج مى نمايد، آلوده كند و در آن فرو نرود.

2 – استحاضه متوسطه: خون در پنبه فرو رود، اگرچه در يك گوشه آن باشد، ولى از پنبه به دستمالى كه معمولا زنها براى جلوگيرى از ريزش خون مىبندند، نرسد.

3 – استحاضه كثيره: خون، در پنبه فرو رود و به دستمال نيز برسد.

 

آیا زنی که استحاضه – از هر سه نوع آن – شده، جایز و صحیح است روزه بگیرد یا خیر؟

روزه ی زن مستحاضه  از هر نوع که باشد (قلیله یا متوسطه یا کثیره) صحیح است  به شرط آنکه به وظایفش در استحاضه عمل نماید.

 

احکام روزه زن مستحاضه

مسأله 1: زن مستحاضه باید روزه ماه رمضان را بگیرد، و در صورتى روزه او صحیح است که غسل نماز مغرب و عشاى شبى که مىخواهد فرداى آن را روزه بگیرد بجا آورد، و همچنین غسلهاى روزى را که روزه است (بنابر احتیاط واجب).

 

مسأله2: روزه زن مستحاضه اى كه غسل بر او واجب مى باشد، در صورتى صحيح است كه غسلها را انجام دهد، مثلا غسل نماز مغرب و عشاى شبى كه مىخواهد فرداى آن، روزه بگيرد، بجا آورد و نيز غسلهايى را كه براى نمازهاى روزش واجب است، انجام دهد. و اگر براى نماز مغرب و عشا غسل نكند اما براى خواندن نماز شب، پيش از اذان صبح، غسل نمايد و در روز غسلهايى را كه براى نمازهاى روزش واجب است بجا آورد، روزه او صحيح است.

 

مسأله 3: روزه زن مستحاضه صحیح است، مستحاضه قلیله نیازی به غسل کردن ندارد ولی مستحاضه کثیره در صورتی روزه او صحیح است که بنابر احتیاط واجب غسل نماز مغرب و عشای شبی که میخواهد فردای آن را روزه بگیرد به جا آورد و همچنین غسلهای روزی را که روزه است، البته این حکم مخصوص روزه ی ماه رمضان و قضای آن می باشد.

 

مسأله4: زن روزه دار اگر بعد از نماز عصر، مستحاضه شود و تا غروب غسل نكند روزه او صحيح است.

 

مسأله5: بنابر احتياط مستحب زن مستحاضه، در تمام روزى كه روزه است به مقدارى كه مى تواند، از بيرون آمدن خون جلوگيرى كند.

 

سؤال1: آیا شرط صحّت روزه مستحاضه کثیره فقط انجام غسل است؟ یا شرائط دیگرى، از قبیل تعویض نوار بهداشتى آلوده، و جلوگیرى از سرایت خون به سایر اعضا، نیز معتبر است؟ شرط صحّت روزه براى مستحاضه قلیله چیست؟

جواب: انجام غسل کافى است، و روزه مستحاضه قلیله شرط خاصّى ندارد.

 

سؤال2: اگر خون استحاضه در غیر اوقات نماز؛ مثل فاصله میان طلوع آفتاب تا اذان ظهر- که وقت هیچ نمازی نیست- زیاد شود و دوباره در وقت اذان ظهر کم شود باعث وجوب اعمال استحاضه کثیره میشود ؟

جواب: آری، اعمال استحاضه کثیره را باید انجام دهد.

 

سؤال3: دختر مستحاضه کثیره ای که هنگام غسل خون بند نمی آید و حالت اورژانسی دارد برای غسل و نماز چه باید بکند؟

جواب: هرگاه خون به بیرون جریان دارد چنانچه براى او ضرر نداشته باشد باید پیش از غسل و بعد از آن بوسیله پنبه و مانند آن از بیرون آمدن خون جلوگیرى کند، ولى اگر این کار مشقّت زیاد دارد، لازم نیست.هرگاه در موقع غسل خون قطع نشود، ضررى براى غسل ندارد، خواه ترتیبى باشد یا ارتماسى.

 

سؤال4: چنانچه زن مستحاضه وظائفش را انجام دهد، آیا مىتواند براى زنان امام جماعت شود؟ یا روزه نذرى بگیرد؟ یا براى میّتى روزه استیجارى انجام دهد؟

جواب: مانعى ندارد.